Η συναυλιακή χρονιά έχει ξεκινήσει δυναμικά και τα live διαδέχονται το ένα το άλλο με γοργούς ρυθμούς. Η 22α του Σεπτέμβρη ήταν ξεχωριστή ημερομηνία. Οι Villagers Of Ioannina City στην πρώτη τους, θα λέγαμε, πραγματικά πολύ μεγάλη συναυλία σε ανοιχτό χώρο από τότε που το όνομά τους έγινε ευρέως γνωστό, με πολλές εκπλήξεις επί σκηνής και φυσικά το “Age of Aquarius”, το νέο τους και υπό παρουσίαση άλμπουμ, υπόσχονταν ένα ξεχωριστό βράδυ. Άλλωστε, η διοργανώτρια εταιρία είχε ήδη προειδοποιήσει το κοινό για τη χρήση έντονων οπτικών εφέ και πολύ δυνατού ήχου, προετοιμάζοντας το έδαφος για μια μοναδική βραδιά.
Τον πρόλογο ανέλαβαν οι επίσης Ηπειρώτες Their Methlab, ζεσταίνοντας το κοινό που σιγά σιγά γέμιζε το Θέατρο. Το συγκρότημα παρουσίασε τις οργανικές του post rock/ stoner συνθέσεις, ξεκινώντας με το “Arctic Funk”, απλώνοντας τον ζεστό, ψυχεδελικό του ήχο στους Βράχους. Φτάνοντας στο “A Call To Arms”, ο παλμός είχε αρχίσει να ανεβαίνει και η συνέχεια φάνταζε εκρηκτική. Είχαμε αρκετές heavy στιγμές με metal στοιχεία στα “Decompression”, “Muktuk” και “Golden Bond Of Ambition”. Όπως καταλαβαίνετε, το φετινό ντεμπούτο τους, “The Last Second”, παρουσιάστηκε στην ολότητά του, μέσα σε ένα σύνολο 8 συνθέσεων και 50 λεπτών μουσικής, που κατάφεραν να χαρίσουν στην μπάντα ένα θερμό χειροκρότημα.
Ο χρόνος για την εμφάνιση των VIC μετρούσε αντίστροφα και το Θέατρο Βράχων είχε ήδη γεμίσει από ανθρώπους όλων των ηλικιών. Με ελάχιστη καθυστέρηση, τα τέσσερα βασικά μέλη των Villagers ανέβηκαν στη σκηνή και μας καλωσόρισαν, ξεκινώντας με το “Welcome” την παρουσίαση του δεύτερου δίσκου τους. Δυνατός και καθαρός ήχος στα σημεία κοντά στην κονσόλα και πολύ εμπλουτισμένη η ομάδα των VIC στη σκηνή, με τρεις επιπλέον κοπέλες να βοηθούν τον Αλέξη στα φωνητικά, τον Αχιλλέα Ράδη στα πλήκτρα και τον Κώστα Λάζο στην γκάιντα.
H συνέχεια δόθηκε με τo ομώνυμο κομμάτι από το νέο άλμπουμ και το “Part V”, ενώ στο “Father Sun” ο ενθουσιασμός του κοινού ήταν έκδηλος και η συμμετοχή του αξιοσημείωτη, δεδομένου ότι το υλικό κυκλοφόρησε μόλις τρεις ημέρες πριν τη συναυλία. Οι μουσικές της μπάντας συνδύασαν για ακόμη μια φορά heavy και prog rock φόρμες με ελληνικές παραδοσιακές μελωδίες, με τα εκπληκτικά γραφικά και βίντεο που προβάλλονταν να μετατρέπουν τη συναυλία σε μια μοναδική οπτικο-ακουστική εμπειρία. Το “Dance of Night”, παιγμένο ζωντανά, θύμιζε ιεροτελεστία, το “Millennium Blues” έφερε την αύρα και το πνεύμα των ‘70s, με αγνά hard rock σόλο αγκαλιασμένα με γυναικεία φωνητικά, το “Cosmic Soul” groove-αρε ανελέητα και το “For the Innocent”, που έκλεισε και το πρώτο encore, έβαλε «φωτιά» στις αντιδράσεις του κοινού.
Όσον αφορά τα κομμάτια του “Riza”, “Perdikomata” και “Ti Kako” μετέδωσαν την ψυχεδέλειά τους, ταιριάζοντάς την με το folk/ stoner rock και ξεσήκωσαν το κοινό που τραγουδούσε και χόρευε με τη συνοδεία καπνογόνων. Τo “Zvara”, στρατηγικά τοποθετημένο στη μέση του setlist, έφερε τον γνωστό κι αναμενόμενο πανικό, ενώ το τελευταίο “Karakolia” πήρε τη μορφή δήλωσης, με την μπάντα να θέλει να περάσει τα δικά της μηνύματα για επίκαιρα πολιτικά και κοινωνικά θέματα.
Συνολικά, απολαύσαμε 2 ώρες μουσικής από τους VIC και 16 συνθέσεις, που κάλυψαν όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, φανερώνοντας τις πειραματικές τους τάσεις, τις αυθεντικές psychedelic και post rock καταβολές τους, τις επιρροές από ελληνικούς παραδοσιακούς ήχους της Ηπείρου και το αριστοτεχνικό «πάντρεμα» όλων αυτών, με το κλαρίνο και τη γκάιντα να προκαλούν δέος και ανατριχίλα.
Συμπερασματικά, ήταν η πιο ολοκληρωμένη, μεστή και πλήρης εμφάνιση των Villagers μέχρι σήμερα. Το συγκρότημα έχει ωριμάσει μέσα από τις συνεχείς συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό κι έχει κρατήσει όλες τις εμπειρίες του, που εύστοχα χρησιμοποιεί για να εμπλουτίζει κάθε φορά την σκηνική του παρουσία. Όσοι βρέθηκαν στο Θέατρο Βράχων το βράδυ της Κυριακής, είχαν τη χαρά να ζήσουν ένα «ψυχεδελικό πανηγύρι» και να γίνουν οι πρώτοι αναγνώστες ενός νέου κεφαλαίου στην ιστορία αυτού του μοναδικού συγκροτήματος. Καλοτάξιδο λοιπόν το νέο άλμπουμ και αναμένουμε κι άλλες, ακόμα μεγαλύτερες ζωντανές εμφανίσεις.
Για το Rock Overdose,
Χριστίνα Κατσαρού
Φωτογραφίες: Αποστόλης Χρήστου
Comments
