Εξόριστοι, μια από τις πρώτες heavy metal μπάντες στην χώρα μας και η πρώτη που χρησιμοποίησε τον ελληνικό στίχο. Σίγουρα, μιλάμε για ιστορική μπάντα, οπότε ο ενθουσιασμός μου που θα τους έβλεπα για πρώτη φορά, είχε ανέβει στα ύψη.
Ο Δημήτρης Κατής και η παρέα του ανέβηκαν στην σκηνή του Eightball στις 29 Ιανουαρίου γύρω στις 22:15, μπροστά σε 150 άτομα περίπου. Ένα μεγάλο intro έπαιζε από πίσω και μεις απολαμβάναμε τις φωτογραφίες της μπάντας που βλέπαμε μέσω του προβολέα.
Οι Εξόριστοι ξεκίνησαν δυναμικά παίζοντας τα "Λυτρωτής", "Γλυκιά Παρθένα", "Βάρβαρες Φωνές", "Το Σπαθί του Νικητή", πρωτού χαιρετίσουν τους φίλους τους. Ο κόσμος σιγά σιγά ζεσταινόταν, ενώ υπήρξαν και στιγμές που ξεσηκώθηκε για τα καλά, όπως στο "Το Σπαθί του Νικητή", "Δόξα και Τιμή", "Σύνορα Παντού", παρόλα αυτά, σε γενικές γραμμές ήταν λίγο μουδιασμένος.
Highlight της βραδιάς ίσως να ήταν το "Κάνω μια Ευχή", όπου δεν υπήρχε στόμα που να μην τραγουδούσε τους στίχους, απογειώνοντάς το ακόμη περισσότερο. Η φωνή του Φίλιππου ήταν σε εξαιρετική κατάσταση, ενώ αρκετά κεφάτος ήταν ο Κατής που πρόσφερε αρκετά και όμορφα solos, τα οποία έδεναν με πολύ όμορφο τρόπο μαζί με τα πλήκτρα του Στέλιου, καθώς και ο μπασίστας Rich, ο οποίος δεν σταμάτησε το headbanging.
Μετά από 1 ώρα και 45 λεπτά, η μπάντα κατέβηκε από την σκηνή, χειροκροτούμενη από τους φίλους της. Η εμφάνισή τους ήταν αρκετά καλή, θα μπορούσε, όμως, να είχε απογειωθεί, αν ο κόσμος ήταν λίγο περισσότερος και πιο κινητικός. Τέλος, στα αρνητικά συμπεριλαμβάνεται ο ήχος τα πρώτα λεπτά, καθώς οι κιθάρες σφύριζαν αρκετά και ακουγόταν ένα βουητό.
Για το Rock Overdose,
Κείμενο: Κωνσταντίνος Σωτηρέλης
Φωτογραφίες: Γιάννης Αντωνίου
Comments
