Ανταπόκριση: KING DUDE, Manos Six + The Muddy Devil @ Temple, Αθήνα (19/09/2024)


Ο King Dude ποτέ δε γέμισε ασφυκτικά χώρους στην Αθήνα, κατάφερε όμως να φτιάξει ένα σκληρό πυρήνα από αφοσιωμένους ακροατές, που δεν έχαναν εμφάνιση του. Επτά χρόνια μετά την τελευταία του συναυλία στην Αθήνα, ο αιρετικός καλλιτέχνης θα επέστρεφε στον τόπο του (τελευταίου) εγκλήματος, αυτή τη φορά για μια μη full band εμφάνιση.

 

Εντελώς μόνος του πάντως δεν ήταν, μιας και είχε την πολύτιμη βοήθεια ενός ακόμα μουσικού -και πολύ καλού του φίλου όπως μας εξομολογήθηκε- του Garrett Gonzales, ο οποίος όταν δε χειρίζεται τα κρουστά και λοιπά εφέ στο πλάι του κολλητού του, χρηματίζει ranger στην αμερικάνικη δασική υπηρεσία.



Η βραδιά ξεκινά ελαφρώς διερευνητικά με τα “Beloved Ghost” και “Deal With The Devil”, αλλά στο τρίτο κατά σειρά “Jesus In The Courtyard” ο μαυροντυμένος κήρυκας του Εωσφόρου έχει όλο το Temple να τραγουδά μαζί του. Το diss στους Τwin Temple -άλλη μια όχι ιδιαίτερα διστακτική αποκάλυψη- “Forty Fives Say Six Six Six” έτυχε επίσης θερμής υποδοχής, ενώ το νανούρισμα του “Ladybird Ladybird” παρά το ότι εξακολουθεί να ταλανίζει τον Κing Dude σχετικά με το “τι θέλει να πει ο ποιητής” σε καμία περίπτωση δεν ακούστηκε παράταιρο, μιας και ο Τ.J. το έχει φέρει άψογα στα μέτρα του.

 

Από εκεί και πέρα το ταξίδι σχεδόν σε όλη τη δισκογραφία του συνεχίστηκε απρόσκοπτα, με τον Garrett να αποχωρεί για λίγο και να αφήνει τον κολλητό μόνο με μια ακουστική κιθάρα να αναμετρηθεί με το αθηναϊκό κοινό, αλλά να επιστρέφει δριμύτερος για το τελευταίο μέρος του set.



Σχεδόν κάθε τραγούδι συνοδευόταν από μία ιστορία ή κάποιου είδους αλληλεπίδραση με τον κόσμο, δίνοντας πολύτιμο insight σε κάποιες από τις αγαπημένες συνθέσεις του, αλλά κυρίως σπάζοντας το φράγμα performer και κοινού και δημιουργώντας μια ξεχωριστή οικειότητα μεταξύ τους.

 

Έτσι το “The Hottest Girl On Earth” αφιερώθηκε στη σύζυγο του, προσθέτοντας ορισμένες λεπτομέρειες για τη νέα ζωή που έχει στήσει στην Αυστραλία και το “Black Rider On The Storm” στον πρόσφατα αποθανόντα Albin Julius, με τον οποίο άλλωστε το συνέγραψε. Το “Spiders In Her Hair” ακολούθησε ως αποκύημα ενός παράλογου όσο και τρομακτικού ονείρου που είχε δει, με τον ίδιο να κληρονομεί ένα στοιχειωμένο ξενοδοχείο, το οποίο μετέτρεψε σε θεματικό horror πάρκο, ενώ οι αφιερώσεις συνεχίστηκαν στο εμβληματικότερο ίσως κομμάτι του, το “Lucifer’s The Light Of The World”, με τη σύνθεση να παίζεται καταρχήν προς τιμήν του Manos Six και της ομάδας γύρω από το Temple -που φροντίζει να μας επισκέπτεται ο Κing Dude τακτικά μέσα στα χρόνια- και εν συνεχεία να απευθύνεται συνολικά προς τους παρευρισκόμενους, οι οποίοι έστησαν μια μικρή χορωδία υπέρ του Εωσφόρου τόσο θορυβώδη, που αστειευόμενος ο γαλαζομάτης τροβαδούρος φοβήθηκε την εισβολή οργισμένων Χριστιανών εναντίον μας.



“Let Them Come!” ακούστηκε να λέει μια ατρόμητη φωνή από κάτω και η βραδιά συνεχίστηκε απρόσκοπτα με τον King Dude να κάθεται για πρώτη -και τελευταία φορά- πίσω από το synthesizer για μια εκπληκτική εκτέλεση του “Lay Waste To The Human Race” και εν συνεχεία να diss-άρει αυτή τη φορά την παραθρησκευτική οργάνωση “The Satanic Temple” με το ομώνυμο κομμάτι. Η ψαγμένη διασκευή στο “The Devil’s Plaything” των Backworld δυο στροφές πριν το τέλος η αλήθεια είναι ότι δεν πολύακούμπησε, όμως το κλείσιμο με το “Barbara Anne” έσπειρε ζόφο εντός του Temple, που θέρισε ένα θερμότατο χειροκρότημα.



Τόσο θερμό, που κέρδισε ένα πανάξιο encore εκτός κάθε προγράμματος με τον Κing Dude να παίρνει παραγγελιές και να παίζει -όχι πάντα στις τελειότερες εκτελέσεις- τα “Lay Down In Bedlam”, “A Little Bit Of Baby Gonna Make Me Wanna Live Again”, “Holy Christos” και “I Wanna Die At 69”. H αρτιότητα στη συγκεκριμένη περίπτωση μικρή σημασία είχε, μιας και η γενναιοδωρία του King Dude είχε αυξήσει το πρόσημο της ήδη κερδισμένης -εδώ που τα λέμε- παρτίδας στο 100-0 και το μόνο που έλειπε ήταν το κερασάκι. Αυτό ήρθε με μια επιλογή του ίδιου του Κing αυτή τη φορά, το “I Was Evil”, που έκλεισε πανηγυρικά την Πέμπτη και μας έβαλε δυναμικά στην Παρασκευή, κουβαλώντας τον απόηχο του πιθανότατα καλύτερου live, που έχει δώσει στην Αθήνα.



Νωρίτερα οι Μanos Six + The Muddy Devil είχαν προετοιμάσει ιδανικά το έδαφος με μια ανίερη σύγκλιση σκοτεινής americana και neofolk, έντονης εωσφορικής αποχρώσεως. Σε σχέση με την προηγούμενη φορά που τους παρακολούθησα πλάι στους Wayfarer, η εμφάνιση της περασμένης Πέμπτης ήταν σαφώς εντονότερη, από κάθε άποψη. Θες ότι έπαιζαν “εντός έδρας”, θες ότι το κοινό ήταν πιο υποψιασμένο, θες ότι η θεατρικότητα με τις απαγγελίες και τη φωτιά να καίει επάνω στη σκηνή τερματίστηκε; Εγώ θα πω ότι κυρίως ο θόρυβος και τα λοιπά εφέ που μπήκαν στο παιχνίδι, αλλά και τα ηλεκτρικά όργανα που παρείσφρησαν στη μουσική τους, έκαναν τη διαφορά. Κι αν και ήδη είχα σε εκτίμηση τη διασκευή τους στο “Ain’t No Grave”, ποτέ δεν περίμενα ότι θα έφτανε στα αυτιά μου το “You Are My Sunshine” τόσο εφιαλτικό, όσο ακούστηκε την περασμένη Πέμπτη. Ένας μικρός θρίαμβος της αυθάδειας, απέναντι σε κάθε είδος ιερού “τοτέμ”, που δικαίωσε τους τολμηρούς εμπνευστές του.

 

Setlist:
My Beloved Ghost
Deal With The Devil
Jesus In The Courtyard
Forty Fives Say Six Six Six
Ladybird Ladybird
Desolate Hour
Witch's Hammer
The Hottest Girl On Earth
Silver Crucifix
Black Rider On The Storm
Spiders In Her Hair
Born In Blood
Vision In Black
Lucifer's the Light Of The World
Watching Over You
Velvet Rope
Lay Waste To The Human Race
The Satanic Temple
The Devil's Plaything
(Backworld cover)
Lord, I'm Coming Home
Barbara Anne

Encore:
Lay Down In Bedlam
A Little Bit Of Baby Gonna Make Me Wanna Live Again
Holy Christos
I Wanna Die At 69
I Was Evil

 

Για το Rock Overdose,

Δημήτρης Σούρσος

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος   @alexandros_kat


 

Comments