Alan Averill (PRIMORDIAL) στο Rock Overdose: “Ίσως οι Έλληνες οπαδοί να μας βλέπουν σαν μια μπάντα φτιαγμένη από outsiders”

Με αφορμή την επικείμενη εμφάνιση των Primordial στην Ελλάδα ως headliners στο Arcane Angels Festival, το Rock Overdose και ο Δημήτρης Αλόρας επικοινώνησαν με τον τραγουδιστή Alan Averill για να μάθουν τις σκέψεις του γύρω από διάφορα θέματα.

 

Ο Alan ευγενικός όπως πάντα, μας πληροφόρησε ότι για πρώτη φορά μετά από καιρό γράφουν νέα μουσική, τονίζει ότι τα συγκροτήματα πρέπει να γράφουν μουσική που σημαίνει κάτι γι'αυτούς και πιστεύει ότι στην Ελλάδα τους εκτιμούμε πολύ, ίσως κι επειδή τους βλέπουμε ως outsider συγκρότημα!

 

 

 

Rock Overdose: Πρώτα απ' όλα και πριν ξεκινήσουμε, θα ήθελα να δώσω τα προσωπικά μου συγχαρητήρια για το τελευταίο άλμπουμ των Dread Sovereign "For Doom The Bell Tolls". Όσο περνά ο χρόνος, τόσο περισσότερο το απολαμβάνω. Σε τι κατάσταση σας βρίσκουμε αυτό το καιρό, αλλά και ποιες ήταν οι τελευταίες ενέργειές σας;

 

Alan Averill: Δε συμβαίνει κάτι το ιδιαίτερο... Περνάω το πρώτο Σαββατοκύριακό μου στο σπίτι εδώ και πολύ καιρό, προβάρουμε νέα μουσική για τους Primordial για πρώτη φορά ύστερα από αιώνες και βρίσκω τον εαυτό μου να κάθεται να απαντά αυτή τη συνέντευξη. Τίποτα το ιδιαίτερο.

 

 

Rock Overdose: Έχουν περάσει επτά μήνες έπειτα από το live άλμπουμ "Gods To The Godless", το οποίο αποτελεί ένα σπουδαίο δείγμα του πώς η μπάντα ακούγεται επί σκηνής. Είστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα; Γνωρίζω πως τα live albums συνήθως δεν λαμβάνουν τόσο μεγάλη προσοχή. Αλλά από τη στιγμή που οι οπαδοί των Primordial ήταν ανέκαθεν πιστοί, ποια ήταν η απήχηση ως τώρα;

 

Alan Averill: Σίγουρα είναι πιστοί. Αλλά δε ξέρω, αλήθεια. Δε δίνω τόση προσοχή στις πωλήσεις πια. Μερικές κριτικές φαίνονταν καλές, αλλά δεν διαβάζω τα φόρουμ ή τα σχόλια. Η κυκλοφορία δεν ήταν κάτι που σχεδιάσαμε, απλά συνέβη εξ απροόπτου. Ήταν απλά κάτι από τη λίστα με τα πράγματα που θέλαμε να κάνουμε υποθέτω. Μεγάλωσα με τη νοσταλγία των live albums, οπότε ήταν ωραίο που συνεισφέραμε το δικό μας. Και το βινύλιο οπωσδήποτε δείχνει πολύ ωραίο.

 

 

Rock Overdose: Παραμένοντας στο live μέτωπο της μπάντας, θα ήθελα να δηλώσω προσωπικά ότι -ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαία είναι τα albums- αισθάνομαι ότι κάθε φορά που σας βλέπουμε, υπάρχουν πράγματα που ίσως να μας διαφεύγουν στις ακροάσεις των δίσκων. Επίσης, υπάρχει μια αίσθηση πλήρωσης στους οπαδούς σας έπειτα από το πέρας της συναυλίας. Το βλέπετε και οι ίδιοι στα μάτια των οπαδών μετά τις συναυλίες; Ποιο είναι το μυστικό πίσω από όλο αυτό;

 

Alan Averill: Δε γνωρίζω. Απλά μας νοιάζει υποθέτω. Γράψτε μουσική που σημαίνει κάτι για εσάς και ίσως οι άνθρωποι βρουν τους εαυτούς τους μέσα σε αυτή. Το να παίζεις ζωντανά αφορά μια απόλυτη έκφραση από κάτι πολύ σπλαχνικό και στιγμιαίο. Όπου πρέπει να ζούμε απολύτως εκείνη τη στιγμή.

 

 

Rock Overdose: Έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από το "Where Greater Man Have Fallen", ένα άλμπουμ που για πολλούς ανθρώπους στη χώρα μου ήταν το καλύτερο του 2014. Σε μια εποχή όπου οι μπάντες φαίνεται να χάνουν σε συνέπεια, πωλήσεις, όπως και στήριξη από τους οπαδούς τους, οι Primordial μου φαίνονται κάπως αήττητοι στο θέμα. Είστε από τους λίγους που εξακολουθούν να κερδίζουν περισσότερους ανθρώπους στο πλευρό τους. Πως σας κάνει να αισθάνεστε;

 

Alan Averill: Ναι, είναι ένα συναίσθημα πολύ θετικό. Το να είσαι σε μια μπάντα όπου οι άνθρωποι μόνο ενδιαφέρονται για το ντεμπούτο πρέπει να αποτελεί κατάσταση απογοητευτική. Τόση πολύ από τη σύγχρονη μουσική οδηγείται από νοσταλγία πλέον. Φυσικά, καταλαβαίνω ότι όλο και λιγότεροι άνθρωποι έρχονται στα shows, οπότε το να παίζουν άλμπουμ στην ολότητά τους έχει λογική ως ένα βαθμό. Αλλά είμαι ευτυχής που οι Primordial δε χρειάστηκε να το κάνουν, παραμένοντας κολλημένοι στο να αναβιώνουν ένα άλμπουμ που έγραψα όταν ήμουν 19 ετών.

 

 

Rock Overdose: Ξέρω ότι πρόκειται να δώσετε μια δωρεάν συναυλία στο Herbakkersfestival του Βελγίου. Θα θέλαμε να μάθουμε πώς προέκυψε η ιδέα. Πρόκειται για ένα τρόπο να υποστηρίξετε το φεστιβάλ, ή υπάρχει κάποιο μυστικό από πίσω;

 

Alan Averill: Δεν έχω ιδέα. Είναι ένα ζήτημα για το οποίο δεν ξέρω τίποτα.
 

Rock Overdose: Ξέρουμε πως είσαι πολύ ανοιχτός στις μουσικές προτιμήσεις. Οι μουσικές σου επιλογές στα dj set που έκανες στην Ελλάδα έχουν μείνει θρυλικές. Πρώτα απ' όλα, θα θέλαμε να μάθουμε πώς διαμορφώθηκες ως οπαδός πίσω στις παλιές μέρες, αλλά και αν υπάρχουν νέες μπάντες ή άλμπουμ που θα συνιστούσες στους ανθρώπους να ακούσουν σήμερα;

 

Alan Averill: Είμαι ανοικτός ως ένα σημείο, αλλά και αρκετά αυστηρός για τα είδη των πραγμάτων που μου αρέσουν. Απλά συνέβη να έχω μερικές οδούς ανοιχτές. Απλά σκέφτομαι ότι ήμουν τυχερός να έχω γονείς που είχαν κάποια βινύλια και καλή μουσική στο σπίτι. Δεν ήταν άπληστοι συλλέκτες, αλλά μεγάλωσα ακούγοντας τους Rolling Stones, Chuck Berry, Fairport Convention κλπ. Όσον αφορά νέα άλμπουμ; Αυτό το καιρό χωνεύω τα νέα Lillium, Soror Dolorosa, Mogwai και το τελευταίο του Leonard Cohen...

 

Rock Overdose: Alan, περίμενες ποτέ όταν ξεκινούσατε το συγκρότημα ότι θα παρέμενες πάντα στο ενδιαφέρον των οπαδών; Και, πάνω απ' όλα, το ότι θα παίζατε πάνω από ονόματα που μπορεί να λάτρευες ως οπαδός, όπως συνέβη με τους Onslaught για παράδειγμα σε ένα φεστιβάλ πριν από λίγες μέρες; Πόση σκληρή δουλειά, την οποία μπορεί να μην αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, χρειάζεται για να επιτευχθεί τέτοια μοναδικότητα και ανταπόκριση, ειδικά το έτος 2017;

 

Alan Averill: Δεν ξέρω, ποτέ δεν πίστευα ότι θα είμαστε ακόμα εδώ 25 χρόνια αργότερα, αλλά να που συνέβη. Είναι λογικό τα πράγματα να αλλάζουν και σίγουρα έχουμε παίξει μετά από μπάντες με τις οποίες μεγαλώσαμε. Όπως ακριβώς φαντάζομαι ότι και οι μπάντες της δεκαετίας των '80ς έπαιζαν μετά από μπάντες από τη δεκαετία του '70, ή από τις αρχές της δεκαετίας του '80, με τις οποίες επίσης μεγάλωσαν. Είναι κάτι που τυχαίνει.

 

Ναι, δε νομίζω πως οι άνθρωποι συνειδητοποιούν πόση δουλειά χρειάζεται για ένα Σαββατοκύριακο συναυλιών και ταξιδιού, για παράδειγμα. Κάνεις περισσότερα σε αυτό το Σαββατοκύριακο από ό,τι οι περισσότεροι άνθρωποι θα κάνουν σε ένα ολόκληρο μήνα. Κερδίζεις ό,τι παίρνεις, όταν μετά από έλλειψη ύπνου για 2η ή 3η συνεχή μέρα, βγάζεις ένα σετ 2μιση ωρών, αφού περάσεις όλη την ημέρα σε ένα αεροδρόμιο ή ένα van... αλλά αυτό κάνουμε.

 

 

Rock Overdose: Νιώθεις ότι υπήρχε μια ελαφρά αίσθηση έλλειψης, όσον αφορά τους Blood Revolt; Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είχατε περισσότερο έδαφος για να εκφραστείτε, αν και πραγματικά μου άρεσε το "Indoctrine". Το ίδιο ισχύει και για τους Twilight of the Gods και το "Fire On The Mountain". Υπάρχουν σκέψεις μιας νέας σύναξης για ένα πιθανό δεύτερο άλμπουμ από κάθε σχήμα;

 

Alan Averill: Νομίζω ότι το άλμπουμ είναι πλήρες. Αν χρειαζόταν να κάνουμε άλλο ένα, θα έπρεπε να είναι πολύ διαφορετικό από το ντεμπούτο. Μιλάμε για κάτι νέο, οπότε ποιος ξέρει. Όπως επίσης συζητάμε για τους Twilight of the Gods. Ποιος ξέρει, ποτέ δεν λέω ποτέ.

 

Rock Overdose: Σύντομα πρόκειται να επισκεφθείτε την Ελλάδα για άλλη μια φορά. Η ελληνική φυλή είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη μια από τις πιο εκφραστικές, σχετικά με το συγκρότημα, αν όχι η πιο εκφραστική όλων. Πάντα τιμάτε τη χώρα μας με τις επισκέψεις σας, όπως και κάποιες μεγάλες, αλλά και αμήχανες στιγμές της ιστορίας σας έχουν διαδραματιστεί εδώ. Τι πρέπει να αναμένουν οι οπαδοί, αλλά και πώς βλέπετε όλη την ιδέα του φεστιβάλ στο οποίο πρόκειται να παίξετε;

 

Alan Averill: Οπωσδήποτε. Έχουμε μεγαλώσει μέρος του μουσικού σας τοπίου τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και το ίδιο ισχύει και για εμάς. Είχαμε τα πάντα, τις καλύτερες, αλλά και τις χειρότερες μέρες. Νομίζω είναι κάτι που αντηχεί στον άνθρωπο, το να είμαστε αληθινοί, όπως το να είμαστε λανθασμένοι, μιας και οι Primordial δεν είναι μια μηχανή.

 

Eπιστρέψαμε από τις αντιξοότητες ισχυρότεροι -και ίσως στην Ελλάδα οι άνθρωποι μας βλέπουν και ως ευρωπαίους outsiders με μια τεράστια ιστορία. Μια μπάντα φτιαγμένοι από outsiders όλοι μαζί...
 

Rock Overdose: Ως κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, θέλω να σε ευχαριστήσω για το χρόνο που πήρες για να απαντήσεις αυτές τις ερωτήσεις. Γνωρίζοντας ότι είσαι πάντα μπροστά από κάποια πράγματα σε προσωπικές σκέψεις, ίσως αποτελείς έναν από τους πιο αρμόδιους για την παρακάτω ερώτηση: Είναι ο κόσμος μας εντελώς κατεστραμμένος, ή υπάρχει η ελπίδα να βρίσκουμε ακόμα στιγμές χαράς πίσω από ένα αρνητικό υπόβαθρο; Όποιες τελευταίες πιθανές προσθήκες ανήκουν σε εσένα. Χίλια ευχαριστώ, ήταν πραγματική τιμή!
 

Alan Averill: Φυσικά, πάντα υπάρχει χαρά. Η ζωή δε θα άξιζε άλλως. Ο κόσμος είναι σκοτεινός και κατεστραμμένος, χωρίς αμφιβολία... αλλά όχι εντελώς λυπηρός ακόμα.

 

 

 

Για το Rock Overdose

 

Δημήτρης Αλόρας

Comments