Μετά τους VNV Nation και τους Front 242 νωρίτερα μέσα στη χρονιά, θα είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από κοντά ακόμα ένα βαρύ χαρτί του EBM ήχου, τους Σουηδούς Covenant. Οκτώ χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση στη λατρεμένη -πλην περιορισμένης χωρητικότητας- Death Disco, αυτή τη φορά θα ανέβαιναν στη σκηνή του σαφώς μεγαλύτερου Arch Club, δείγμα της ολοένα και αυξανόμενης δημοφιλίας τους, αλλά της εκθετικής δυναμικής, που έχει αναπτύξει ο συγκεκριμένος ήχος τα τελευταία χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση η βραδιά αναμενόταν χορταστική, καθώς πέρα από το δίωρο set που μας είχαν υποσχεθεί, θα πλαισιώνονταν από δύο ακόμα σχήματα, τους Grey Gallows και Night In Athens.
H τελευταία θα έφερνε τα σκοτεινά synths της σε επαφή με τόσο μεγάλο κοινό για πρώτη φορά και το άγχος ήταν έκδηλο, το παραδέχθηκε και η ίδια άλλωστε. Δεν ξέρω αν στη συγκεκριμένη περίπτωση το άγχος μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε δημιουργικό, αλλά το αποτέλεσμα ήταν άρτιο. Μια εμφάνιση - κρίση πανικού, με την Νight In Athens να φτύνει τους στίχους της περιφερόμενη νευρικά επί σκηνής, σε πλήρη αρμονία με τα σκληρά beats, που τη συνόδευαν. Πέρα από τα κομμάτια του περσινού “Crime Seen”, παρουσίασε και νέες συνθέσεις, που μας προιδέασαν για τη νέα της δουλειά, η οποία αναμένεται στις αρχές του 2024. Όπως μας ενημέρωσε όλα τα έσοδα του merch της, θα διοχετευθούν σε οργανώσεις που προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, κάτι που δε μπορείς παρά να χειροκροτήσεις.
Darkwave το ορθόδοξο για τη συνέχεια, με μπόλικες chorusy κιθάρες, βλοσυρά synths και την αρχετυπική βαρύτονη goth χροιά του Κωνσταντίνου να δίνει υπόσταση στις συνθέσεις των Grey Gallows.
Εκ δεξιών, το έτερον ήμισυ του σχήματος Διονύσης επικεντρώνεται στις κιθάρες, χωρίς να αποφύγει πάντως να αγγίξει το μπάσο του ή να κάνει τις απαραίτητες παρεμβάσεις στον τομέα των synths/εφέ, με τον ήχο να φτάνει στα αυτιά μας σημαντικά πλουσιότερος, παρά το γεγονός ότι στη σκηνή βρίσκονταν μόλις δύο άτομα. Mε οδηγό το φετινό “Strangers”, το ντουέτο από την Πάτρα κράτησε ζωντανό το πνεύμα του “1982” και σκόρπισε επιτυχημένα το απαραίτητο σκοτάδι στα ενδότερα του Arch Club.
Το οποίο Arch Club μέχρι τις 10:50 που ήταν προγραμματισμένο να εμφανιστούν οι Covenant είχε γεμίσει ασφυκτικά. Υπό πυκνούς καπνούς και σε ένα κατάμεστο χώρο οι Daniel Myer και Andreas Catjar θα εκκινούσαν ελαφρώς νωρίτερα από το πρόγραμμα, με ένα μακρόσυρτο intro. Δεν άργησε να τους συντροφεύσει και ο Eskil Simonsson, ώστε να βάλουν μπρος το δίωρο set, που μας είχαν τάξει. Ένα ηλεκτρονικό μουσικό ταξίδι 120 λεπτών με αρκετές ατμοσφαιρικές στιγμές, κάποιες απρόσμενες επιλογές, αλλά και τα πάντα απαραίτητα hits, που όλοι αγαπάμε.
Όσο λοιπόν οι κύριοι Μyer & Catjar κρατούσαν τα μπόσικα πίσω από τα synths και τα laptops τους, η γνώριμη χροιά του Eskil Simonsson άρχισε να ντύνει ιδανικά κομμάτια όπως τα “Ignorance & Bliss”, “Invisible & Silent”, “I Close My Eyes” & “Sound Mirrors (Fullwell)”. Συνθέσεις όχι απαραίτητα downtempo, αλλά σαφώς πιο ενδοσκοπικές. Σε αυτές τις στιγμές ενδεχομένως να έκανε και μια μικρή “κοιλιά” το live, αλλά σε δύο ώρες εμφάνισης δεν είναι δυνατόν να παίζεις σταθερά στα κόκκινα.
Από εκεί και πέρα τα ΒPM και οι διαθέσεις ανέβηκαν σε tracks όπως τα “Last Dance”, “Leviathan” & “Like Tears In Rain” για να κυμανθούν ως και σε ξεκάθαρο χορευτικό frenzy στα “Bullet” “Dead Stars” & “Νo Man’s Land”. Ηighlight της βραδιάς αποτελεί οπωσδήποτε το κλείσιμο του κυρίως set με το “Ritual Noise”, όπου η τελική πινελιά των κυρίων Myer και Catjar, με τους tribal ρυθμούς σε φυσικά κρουστά απογείωσε την όλη εμπειρία.
Tα κέφια του Daniel Myer δε σταμάτησαν εδώ πάντως, μιας και στο αναμενόμενο encore πήρε τη θέση του Εskil Simonsson στο κέντρο της σκηνής και ανέλαβε τα φωνητικα, σε μια σαρωτική εκτέλεση του “Lightbringer”, που ξεσήκωσε το κοινό και κατάφερε να το παρασύρει μέχρι και σε sing alongs.
Με τη διάθεση των παρευρισκόμενων στο απόγειο της, ο Simonsson επιστρέφει πίσω από το μικρόφωνο για το τελευταίο τραγούδι της βραδιάς και ύμνο των ύμνων του σουηδικού τρίο. Το “Call The Ships To Port” χορεύτηκε και τραγουδήθηκε δίχως αύριο, κλείνοντας την εμφάνιση των Covenant με τεράστιο κρότο και κρατώντας τον κόσμο στην πρίζα, ενόψει της σαββατιάτικης νύχτας, που ακόμα ήταν νέα.
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
