Οι The Temple είναι ένα από τα λίγα doom σχήματα της δυνατής Ελληνικής metal σκηνής. Ένα συγκρότημα που άρχισε να κάνει τα πρώτα βήματα από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας και με doom ρυθμό, κυκλοφόρησαν το εντυπωσιακό τους ντεμπούτο, “Forevermourn”, πέρυσι. Τραγωδία, σκοτεινιά, βαριά riff, θρηνητικές ερμηνείες και μελωδίες που δείχνουν την ουσία του doom, τον ανθρώπινο πόνο.
Το Rock Overdose και ο συντάκτης του περιοδικού, Βασίλης Ξενόπουλος, μίλησαν με τον Father Alex, τον βασικό συνθέτη και ερμηνευτή των The Temple, για την μουσική τους, την ψυχή του doom, τις ζωντανές εμφανίσεις, το μέλλον τους και για σημαντικές κυκλοφορίες του doom.
Rock Overdose: Γεια σου Father Alex. Απ’ότι καταλαβαίνω αγαπάς το Traditional Doom περισσότερο από κάθε άλλο τύπο Metal μουσικής. Αν βλέπαμε πίσω στο χρόνο, πως ξεκίνησε αυτή η αγάπη; Ποια ήταν τα album που, συγκριτικά με άλλα, σε προσέλκυσαν σε αυτόν τον ήχο;
Father Alex: Γεια χαρά και ευχαριστώ πολύ για την τιμή της συνέντευξης. Αγαπάω γενικά το Doom Metal, τόσο το παραδοσιακό όσο και το επικό, αν και ακούω όλα τα παρακλάδια του Metal γενικότερα. Απλά το Doom ξεχωρίζει στην υπόληψή μου. Η πρώτη μου επαφή με το Doom είχε γίνει πριν πολλά χρόνια, όταν άκουσα πρώτη φορά Black Sabbath.
Κάποια χρόνια αργότερα άκουσα Trouble και Candlemass, μέσα από μια συλλογή της Metal Blade και λίγο αργότερα έπεσαν στα χέρια μου το “Harbinger of Metal” των Reverend Bizarre, το “Destruction of the Void” των Count Raven και το “Born Too Late” των Saint Vitus για να ολοκληρώσουν το έναυσμα μου. Έχοντας λοιπόν μια καλή βάση, συνέχισα με Cathedral, Isole, Scald, Pentagram και πολλά άλλα.
Rock Overdose: Αν το δούμε πιο γενικά, ποια είναι αυτή η ιδιαιτερότητα του doom που κανένα άλλο είδος δεν έχει;
Father Alex: Όπως έχουν πει και οι μεγάλοι Dawn Of Winter, «Doom is the soul of metal». Έστω ότι το Metal είναι το σώμα, το Doom Metal είναι όλες οι εκφάνσεις της ψυχής αυτού του σώματος. Οι αναμνήσεις, τα συναισθήματα, οι προβληματισμοί και η ωριμότητα. Όλα αυτά συνδυάζοντας τη Heavy Metal μουσική με την αρμονία και τη μελωδία, γεγονός που το καθιστά μοναδικό.
Rock Overdose: Η διαφορά μεταξύ του EP σας και του πρώτου full length σας είναι αρκετά μεγάλη θα έλεγα. Είναι βέβαια και τα δύο Traditional Doom, αλλά το “Forevermourn” ξεχωρίζει σε όλα τα στοιχεία του. Σε τι έδωσες βάση καθώς το σχεδίαζες και το συνέθετες ώστε να επιτύχετε αυτό το βήμα;
Father Alex: Η διαφορά του ΕΡ και του full length είναι τεράστια σε όλες τις εκδοχές. Καταρχήν, το ΕΡ περιέχει τραγούδια που είχαν γραφτεί το διάστημα 2005-2007, ενώ το “Forevermourn” έχει συνθέσεις επί το πλείστον καινούριες. Κάποιες είναι και παλιότερες, αλλά σίγουρα διαφορετικής ωριμότητας και συνθηκών σύνθεσης. Με τα χρόνια ωρίμαζε μέσα μου αυτό που έχω σαν πρότυπο Doom Metal και όλο αυτό αποτυπώνεται στη διαφορά των 2 αυτών δίσκων. Έδωσα βάση στο τι είναι πραγματικά το doom metal και πως μπορεί να εκφραστεί με νότες συνδυάζοντας όλες τις επιρροές μου.
Rock Overdose: Από την δική μου την σκοπιά, σαν ακροατής, αυτό που ξεχωρίζει στη μουσική σας είναι οι φωνητικές μελωδίες. Ο τρόπος που τραγουδάς θυμίζει έντονα εκκλησιαστικό ψαλμό και μεταφέρει την αίσθηση του τραγικού που είναι πολύ σημαντική στον Doom ήχο. Έχεις κάποια σχέση με την βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική; Είναι περισσότερο θαυμασμός σε αυτήν την μορφή τέχνης ή είναι κάτι βαθύτερο;
Father Alex: Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν έχω καμία σχέση με τη βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική αλλά ούτε τη θαυμάζω. Μου αρέσουν οι ορθόδοξες ρώσικες ψαλμωδίες και κάποιες Ελληνικές. Οι φωνητικές γραμμές και μελωδίες αυτών, είναι από τα βασικά σημεία που προσέχω όταν συνθέτω κάποιο κομμάτι. Πολλές φορές, τραγούδια ολόκληρα προκύπτουν από τις φωνητικές γραμμές.
Επίσης, πολλές φορές ένα riff μπορεί να είναι έμπνευση μιας ωραίας φωνητικής γραμμής και πάει λέγοντας. Παρ’ όλα αυτά, έχεις δίκιο ότι σε μερικά σημεία του δίσκου, τα φωνητικά έχουν κάποιο «βυζαντινό» χαρακτήρα. Αυτό οφείλεται στο ότι κατά την εγγραφή του δίσκου θέλαμε κάποιες δεύτερες φωνές να είναι υποχθόνιες και επιβλητικές ταυτόχρονα.
Rock Overdose: Μάλιστα, είναι ο τρόπος που τραγουδάς που παρακινεί τον ακροατή να διαβάσει τους στίχους και να τραγουδήσει μαζί σου, να νιώσει αυτό το οποίο μεταφέρεις, σαν εικόνες και συναισθήματα. Περιέχουν και μία μορφή αναζήτησης πνευματικών απαντήσεων, κάτι ανώτερου, κάτι το οποίο ο καθένας αναζητά. Οι στίχοι σου προέρχονται από προσωπικές εμπειρίες, μέσω των οποίων βλέπεις αυτήν την αναζήτηση;
Father Alex: Όπως εγώ ήθελα να μάθω που αναφέρονται όλοι αυτοί που ψυχορραγούσαν στις μπάντες που άκουγα, έτσι θέλω και οι ακροατές των δικών μου στίχων να μπουν σε αυτή τη διαδικασία, η οποία πιστεύω επιτυγχάνεται με ωραίες φωνητικές γραμμές. Όλοι σχεδόν οι στίχοι προέρχονται από προσωπικές εμπειρίες, κάποιες ατόφιες, κάποιες μεταφορικά εκφρασμένες.
Rock Overdose: Τι έρχεται πρώτο; Είναι η φωνητική ερμηνεία που ντύνεται από την μουσική ή το αντίθετο; Προσωπικά την μουσική σας την βλέπω σαν το όχημα για την θρηνητική ερμηνεία. Οι μελωδίες, τα riff, τα drums δημιουργούν τον χώρο μέσα από τον οποίο βγαίνει ο θρήνος της φωνής, αν θες.
Father Alex: Οι συνθέσεις, είναι δομημένες έτσι, ώστε να στηρίζουν τις φωνητικές γραμμές. Όλα γράφονται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να τις πλαισιώνουν. Όπως σωστά είπες, η μουσική είναι το όχημα, και οι φωνές ο οδηγός. Μέσα σε αυτό το όχημα, το κάθε όργανο διαδραματίζει το δικό του ρόλο και δίνει τη δική του πινελιά.
Rock Overdose: Πως βλέπεις την ζωντανή παρουσίαση των τραγουδιών σας σε συναυλία; Θέλετε να μεταφέρετε την ίδια, βαριά, σκοτεινή και θλιβερή ατμόσφαιρα; Θέλετε να το κάνετε πιο άμεσο και Metal, ώστε να είναι πιο ανάλαφρο και beer friendly; Βέβαια, θα μπορούσατε να κινηθείτε προς την άλλη πλευρά και να επιτύχετε μια ακόμη πιο σκοτεινή και θρηνητική αισθητική.
Father Alex: Η ζωντανή παρουσίαση των τραγουδιών μας σε συναυλία ήταν κάτι δύσκολο, μιας και στο δίσκο έχουμε επιτύχει μια ωραία ατμόσφαιρα που δύσκολα μεταφέρεται ζωντανά. Ωστόσο η live ηχογράφηση του δίσκου κάπως βοηθάει την κατάσταση. Στην αρχή τα live μας δεν ήταν και τόσο καλά, με τον καιρό όμως έχουμε βελτιωθεί αρκετά. Η ατμόσφαιρα ήταν πάντα βαριά, θλιμμένη και σκοτεινή, αλλά έλειπε το δέσιμο σαν μπάντα και ο συνολικός όγκος.
Στις τελευταίες εμφανίσεις μας πιστεύω έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε όλα αυτά τα εμπόδια και όλο αυτό συμβάλλει στο να προβάλλονται όλα τα στοιχεία των τραγουδιών ακόμα περισσότερο. Στο μέλλον σκοπεύουμε να βαρύνουμε και άλλο την αισθητική, όπως λες κι εσύ, πηγαίνοντάς το προς την άλλη πλευρά.
Rock Overdose: Ας μιλήσουμε και για πιο πρακτικά ζητήματα. Από όσο γνωρίζω οι πωλήσεις του album πηγαίνουν καλά. Υπάρχουν ακόμη διαθέσιμα cd; Υπάρχουν σχέδια για την τύπωση του album σε βινύλιο; Μπορείς να μας πεις κάποιες λεπτομέρειες; Νομίζω ετοιμάζετε και ένα split 7”.
Father Alex: Οι πωλήσεις του album πηγαίνουν αρκετά καλά. Ήδη οι πρώτες 500 κόπιες εξαντλήθηκαν και η εταιρία τύπωσε άλλες 300, οι οποίες δείχνουν να τελειώνουν και αυτές. Ωστόσο, διαθέσιμα cd υπάρχουν ακόμα. Τον Ιούνιο περιμένουμε και τα βινύλια, 300 σε αριθμό. Το design κλπ το ανέλαβε για ακόμα μια φορά ο Θανάσης από την Krisis Productions και το έχουμε παραδώσει στους στου τεχνικούς της Ι ΗΑΤΕ για επεξεργασία.
Επίσης, σε λίγο καιρό από τώρα θα κυκλοφορήσει και ένα split 12’’ ( αρχικά ήταν να βγει σε 7’’) με τους φίλους Acolytes Of Moros από Σουηδία, με ένα τραγούδι έκαστος. Όσον αφορά τις κυκλοφορίες, υπάρχουν πολλές σκέψεις ακόμα, τόσο για επανακυκλοφορία του εξαντλημένου ΕΡ σε βινύλιο, όσο και για επανακυκλοφορία του δίσκου με bonus υλικό.
Rock Overdose: Για πες μερικά album παραδοσιακού doom, ή metal γενικά, από λιγότερο γνωστές μπάντες που άκουσες φέτος και γούσταρες, ώστε να τους κάνουμε περισσότερο γνωστούς.
Father Alex: Η κατάσταση στο doom χειροτερεύει, μιας και όλο και λιγότεροι καλοί δίσκοι κυκλοφορούν. Από σχετικά νέες κυκλοφορίες μου άρεσαν αρκετά τα εξής:
Doomocracy-Visions & Creatures of Imagination
Uncoffined- Ceremonies of Morbidity
Lord Vigo- Blackborne Souls
Cross Vault- Miles to Take
Αναμένω το καινούριο Procession όμως!
Για το Rock Overdose
Βασίλης Ξενόπουλος
Comments
