Η μέχρι τώρα πορεία της Linnea Olsson στα μουσικά δρώμενα υπήρξε ταραχώδης. Από τη διάλυση των ελπιδοφόρων The Oath, στην είσοδο της στους Beastmilk, τον μετασχηματισμό τους σε Grave Pleasures και την συνακόλουθη αποχώρηση της από τις τάξεις τους. Τον τελευταίο καιρό δείχνει να έχει βρει το απάγγειο της στο προσωπικό της σχήμα, τους Maggot Heart, οι οποίοι εμφανίζονται την πρώτη ημέρα του Fraternity Of Sound. To Rock Overdose συνδέεται με το Βερολίνο, την "πρωτεύουσα του υποκόσμου", για μια αποκαλυπτική συνομιλία με ένα γνήσιο κορίτσι της πόλης του.
Rock Overdose: Η έξοδος σου από τους Grave Pleasures ήταν απροσδόκητη. Τι σε οδήγησε στην αποχώρηση σου;
Linnea Olsson: Ήταν τόσο γρήγορη σαν εμπειρία, καταρχήν ερχόμενη στους κόλπους των Beastmilk – και μετά σχεδόν αμέσως διαλύσαμε. Σε φάση “εντάξει”, χα χα. Ύστερα κάποιοι από εμάς να σχηματίζουν τους Grave Pleasures και την πίεση που συνεπάγεται το γεγονός -κατα κάποιο τρόπο μαζεύοντας τα κομμάτια των Beastmilk κι έχοντας μια μεγάλη δισκογραφική με πολλές προσδοκίες. Όλοι οι ακροατές των Beastmilk είχαν πολλές προσδοκίες επίσης. Πέσαμε με τα μούτρα, γράψαμε ένα άλμπουμ αμέσως και δουλέψαμε πραγματικά σκληρά. Εγώ κι ο Uno μέναμε στο Βερολίνο, οπότε ταξιδεύαμε συχνά. Δουλέψαμε σκληρά και περάσαμε εκπληκτικά συνθέτοντας και παίζοντας μαζί, δε μετανιώνω για τίποτα. Το μεγαλυτερο θέμα για μένα ήταν όταν ο Mat ξαφνικά είπε ότι ήθελε να σταματήσει να περιοδεύει. Αποφάσισε ότι ήθελε να μείνει σπίτι με την οικογενεία του. Είχα κατανόηση για την κατάσταση του, αλλά ήδη από την αρχή του συγκροτήματος είχαμε συμφωνήσει ότι θα αποτελούσε την πρώτη μας προτεραιότητα. Είχαμε κάνει όλοι μας πολλές θυσίες. Οπότε, όταν μας το ανακοίνωσε ξαφνικά, ένιωσα προδομένη. Υπήρχαν κι άλλα θέματα, αλλά αυτό ήταν το κυριότερο για εμένα. Ένιωσα ότι δεν πρόκειται για ένα συγκρότημα ίσων, αλλά ότι είναι ξεκάθαρα το δικό του συγκρότημα. Κι αυτό είναι μια χαρά, αλλά δεν ήταν αυτό που είχαμε συμφωνήσει. Οπότε, αντί να μείνω γνωρίζοντας ότι θα ακολουθούσαν μεγαλύτερες και πιο δυσάρεστες διαφωνίες στο μέλλον, αποφάσισα να φύγω. Ήθελα να φύγω διατηρώντας καλές σχέσεις κι όχι να ρισκάρω να γίνουμε εχθροί. Είμαι του “όλα ή τίποτα”, δε μπορούσα να κάθομαι στα αυγά μου και να περιμένω να ξαναπάρουμε μπρος, ειδικά χωρίς κάποιο χρονοδιάγραμμα. Με βάση όσα γνωρίζαμε, ο Mat θα μπορούσε να είχε αποφασίσει να μείνει μακρυά από το σχήμα για 5 χρόνια. Δεν είπε “θα περιορίσουμε τις συναυλίες”. Είπε “δε θα υπάρξουν συναυλίες”. Οπότε έφυγα, κι ο Uno το ίδιο. Οι Grave Pleasures προφανώς έχουν επιστρέψει τώρα, τα πάνε πολύ καλά και τους εύχομαι τα καλύτερα. Με την οπτική που έχω τώρα για τα πράγματα, αυτό το συγκρότημα μου πρόσφερε πάρα πολλή εμπειρία όσον αφορά τις ζωντανές εμφανίσεις, για την οποία θα είμαι πάντα χαρούμενη κι ευγνώμων. Κάποιες φορές τα πράγματα απλά δε δουλεύουν. Είναι γλυκόπικρο, αλλά έτσι είναι.
Rock Overdose: Πότε σου μπήκε η ιδέα να ξεκινήσεις ένα καινούριο σχήμα και πώς δημιουγήθηκαν οι Maggot Heart;
Linnea Olsson: Δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις μου να τραγουδήσω ή να είμαι η frontwoman σε μια μπάντα. Κι όταν λέω ποτέ, το εννοώ. Στους Grave Pleasures, ο Juho κι ο Mat πάντα με ενθάρρυναν να τραγουδήσω, αφότου πήγαμε σε κάποιο φινλανδέζικο karaoke club για μέθυσους, ενώ ήμαστε σε περιοδεία, χα χα. Γελούσα όταν μου το έλεγαν, διότι το θεωρούσα τρελό να τραγουδήσω. Ανέκαθεν θεωρούσα τον εαυτό μου κιθαρίστρια. Αλλά, ξαφνικά βρέθηκα χωρίς συγκρότημα, ξανά. Κι έπρεπε να κοιτάξω σοβαρά στα μάτια τον εαυτό μου, τη μουσική μου και τους στόχους μου. Κοιτώντας την “καριέρα” μου, είχαν υπάρξει τόσες στιγμές που σχεδόν κατάφερα κάτι, τα πράγματα να πηγαίνουν καλά και μετά να τελειώνουν απότομα. Πολλές απογοητεύσεις, πολλή προδοσία από ανθρώπους, που νόμιζα ότι μπορούσα να εμπιστευθώ και πάει λέγοντας. Ήταν αρκετά για να μπορέσω να τα χωνέψω με τη μία και χρειαζόμουν ένα διάλειμμα για να εστιάσω σε άλλους τομείς της ζωής μου. Ενώ είχα τραβήξει αυτή τη ρότα, έγραφα τραγούδια ως συνήθως και σε κάποιο σημείο η ιδέα να τραγουδήσω και να στήσω το δικό μου συγκρότημα, απλά μου φάνηκε ως η μόνη επιλογή που είχα. Πλέον δε μπορούσα να αντέξω στην ιδέα ότι θα κάνω άλλους συμβιβασμούς. Οπότε είπα “δε γαμιέται”, και φόρμαρα τους Maggot Heart. Είναι οπωσδήποτε μια πρόκληση, πράγμα σημαντικό για εμένα, διότι πιστεύω ότι πρέπει πάντα να προσπαθείς να προκαλείς τον εαυτό σου ως καλλιτέχνης. Μέχρι στιγμής πρέπει να ομολογήσω πως το γεγονός ότι κάνω την τέχνη μου με τους δικούς μου όρους, με έχει ανταμείψει.
Rock Overdose: Γιατί διάλεξες το όνομα Maggot Heart;
Linnea Olsson: Το Syphilitic Vaginas ήταν ήδη πιασμένο!
Rock Overdose: Ο ήχος των Maggot Heart παραμένει αρκετά post punk, αλλά λιγότερο γυαλισμένος. Ήταν εκούσια απόφαση να κινηθείς προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση;
Linnea Olsson: Ποτέ δεν υιοθέτησα κάποια κατεύθυνση, αυτά τα τραγούδια είναι απλά κομμάτι του εαυτού μου. Θα κατέληγαν να είναι κομμάτια των Grave Pleasures αν είχα παραμείνει, ή κάποιου άλλου συγκροτήματος εφόσον είχα γίνει μέλος του. Μου φαίνεται ωραίο το πόσο διαφορετικά έχουν περιγράψει οι άνθρωποι τον ήχο των Maggot Heart. Κάποιοι λένε ότι ακουγόμαστε σαν τους Sonic Youth, άλλοι ότι τους θυμίζουμε τους Killing Joke. Είναι οπωσδήποτε περισσότερο βασισμένος σε riff σε σχέση με το punk ή το post-punk, αλλά ο πυρήνας του στέκεται σίγουρα ανάμεσα στα δύο αυτά είδη.
Rock Overdose: Μπορείς να μας μιλήσεις λίγο για το εικαστικό του “City Girls”; Είσαι εσύ που απεικονίζεσαι κρεμασμένη στο οπισθόφυλλο, σωστά;
Linnea Olsson: Αυτή είμαι εγώ κρεμάμενη πάνω από την όμορφη πόλη του Chernobyl. Το artwork δημιουργήθηκε από τον Jan Utecht, είναι φίλος μου και τραγουδά σε ένα metal σχήμα ονόματι Occvlta. Του έδωσα κάποιες κατευθυντήριες, αλλά πέρα από αυτό ήταν ελεύθερος να ερμηνεύσει τη μουσική. Οι θεματικές καταπιάνονται με πράγματα όπως η κυριαρχία κι η υποταγή – ποιος είναι ο κύριος και ποιος ο σκλάβος; Η ζωή στην πόλη είναι σε μεγάλο βαθμό έτσι, νομίζω. Η νυχτερινή ζωή επίσης είναι έτσι. Υπάρχει επίσης μια αλχημική συνιστώσα στο εξώφυλλο, το οποίο είναι λευκό και χρυσό. Ο χρυσός συμβολίζει το magnum opus, το στόχο, την τελειότητα ύστερα από μια μακρά διαδικασία μετασχηματισμού. Είμαι γοητευμένη από αυτή την ιδέα – το να παίρνεις κάτι κακό και να το μεταμορφώνεις σε κάτι όμορφο. Ο δίσκος καταπιάνεται επίσης και με το εξής: να σηκώνεσαι αφού έχεις γκρεμιστεί.
Rock Overdose: Παρότι υπάρχει συγκεκριμένο lineup, το οποίο αναγράφεται στο οπισθόφυλλο του “City Girls”, επίσης αναφέρεται ότι οι “Maggot Heart” είναι η Linnea Olsson. Πρόκειται για προσωπική υπόθεση ή σχεδιάζεις να μετατρέψεις τους Maggot Heart σε ένα πλήρες συγκρότημα; Ποια είναι η τωρινή σύνθεση του σχήματος;
Linnea Olsson: Οι Maggot Heart θα είναι πάντα το συγκρότημα μου. Στο δίσκο είχα τον Uno και τον Gottfrid να παίζουν μαζί μου, αλλά η ιδέα ήταν από την αρχή ότι δε θα περιοριζόμαστε σε ένα συγκεκριμένο line-up. Και οι δυο τους είναι απίστευτα απασχολημένοι, οπότε ήταν περισσότερο θέμα του να μαζευτούμε και να δουλέψουμε γύρω από ένα δικό μου σχέδιο, κι όχι του να ξεκινήσουμε ένα καινούριο συγκρότημα. Ο Uno παίζει ζωντανά με τους Maggot Heart όταν μπορεί, αλλά στην Αθήνα θα έχω μαζί μου τον Kristian Valbo από τη Νορβηγία στα τύμπανα. Παίζει στους Obliteration και στους Black Magic κι έπαιζε και στους Aura Noir. Πάντα ήθελα να παίξω μαζί του, οπότε ανυπομονώ! Η σύνθεση για τις ζωντανές εμφανίσεις συμπληρώνεται από την Olivia Airey στο μπάσο και τον Neta Shimoni στη δεύτερη κιθάρα. Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων που έχω τόσο καταπληκτικούς μουσικούς μαζί μου και όλοι τους προσφέρουν κάτι πολύτιμο στον ήχο μας.
Rock Overdose: Το ντεμπούτο EP σας εξαντλήθηκε ταχύτατα. Υπάρχει σκέψη να το επανακυκλοφορήσετε;
Linnea Olsson: Ναι, υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχει ήδη ξεκινήσει η αποστολή του, αλλά το εργοστάσιο (σ.σ. Pressing plant) καθυστέρησε την τύπωση του. Κανονικά έπρεπε να το λένε depressing plant (σ.σ. Αμετάφραστο, πρόκειται για λογοπαίγνιο).
Rock Overdose: Υπάρχουν σχέδια για μια πλήρη κυκλοφορία; Αν υπάρχει νέο υλικό, πώς θα το συνέκρινες σε σχέση με εκείνο του “City Girls”;
Linnea Olsson: Γράφω υλικό αυτή τη στιγμή. Θα ξαναμπώ στο στούντιο με τους Uno και Gottfrid ξανά τον Δεκέμβρη. Είναι πολύ νωρίς για μιλήσω για συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Rock Overdose: Είναι το Βερολίνο στα αλήθεια η “πρωτεύουσα του υποκόσμου”;
Linnea Olsson: Χα χα, βεβαίως! Είναι ένα ηδονιστικό μέρος και μπορείς εύκολα να χαθείς στη βερολινέζικη νύχτα. Είναι δίκοπο μαχαίρι φυσικά. Αλλά είναι επίσης μέρος της γοητείας του.
Rock Overdose: Στις 27 Οκτωβρίου θα συμμετέχετε στο Fraternity Of Sound. Πώς νιώθεις που θα παίξεις στο πλάι θρυλικών ονομάτων όπως οι Nurse With Wound, Godflesh και Thurston Moore;
Linnea Olsson: Ανυπομονώ να γυρίσω στην Αθήνα. Λατρεύω την πόλη. Πάντα στήνετε φοβερά πάρτυ και η ατμόσφαιρα είναι τόσο φιλόξενη. Το line-up του FOS είναι πολύ εντυπωσιακό. Προσωπικα ανυπομονώ να δω τους Unsane και τους Godflesh. Και τους φίλους μου στους Soft Moon, είναι πάντα εξαιρετικοί ζωντανά. Είμαι χαρούμενη, που με τη μικρή μου punk μπάντα θα ανοίξω για τόσο σπουδαίους καλλιτέχνες.
