Με μεγάλη μας χαρά, σας παρουσιάζουμε την συνέντευξη που έδωσε ο Martin Van Drunen, τραγουδιστής των Asphyx, στο Rock Overdose και τον Κωνσταντίνο Σωτηρέλη. Ο Martin μίλσε για το επερχόμενο άλμπουμ της μπάντας, με τίτλο "Upcoming Death", για την παραίτηση του ντράμερ και ιδρυτικό μέλους, Bob Bagchus, για την επανένωσή τους το 2007 καθώς και για πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Απολαύστε τον!
Rock Overdose: Γεια σου Martin, καλώς ήρθες στο Rock Overdose: Πώς είσαι;
Martin: Γεια σου, ευχαριστώ! Είμαι πολύ καλά! Εσύ;
Rock Overdose: Πολύ καλά! Πώς είναι τα πράγματα στους Asphyx αυτήν την περίοδο;
Martin: Πολύ καλά! Μόλις τελειώσαμε το άλμπουμ, βλέπουμε τις πρώτες αντιδράσεις και φαίνεται ότι αρέσει σε όλους! Οπότε, είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό! Τώρα θα συγκεντρωθούμε στο προμοτάρισμά του και στα πρώτα μας shows. Οπότε, ναι, είμαι πολύ ενθουσιασμένος και ανακουφισμένος γι’ αυτό!
Rock Overdose: Σκοπεύετε να κάνετε μερικά release shows για το άλμπουμ;
Martin: Ναι, σκοπεύουμε να κάνουμε 2 release shows στις αρχές Οκτωβρίου και θα παίξουμε όσο το δυνατόν περισσότερα τραγούδια μπορούμε, επειδή όταν έχουμε shows σε festivals, δεν έχουμε πολύ χρόνο για να παίξουμε όλα τα τραγούδια που θέλουμε. Στα festivals αναμειγνύουμε τα κομμάτια, αλλά στα δικά μας shows μπορούμε να παίξουμε όση ώρα θέλουμε. Γι’ αυτό, θα κάνουμε αυτά τα release shows και θα είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Επίσης έχουμε κάποια shows ακόμη.
Rock Overdose: Το επερχόμενο άλμπουμ σας, το οποίο ονομάζεται “Upcoming Death”, πρόκειται να κυκλοφορήσει στο τέλος του Σεπτεμβρίου. Πώς αισθάνεσαι;
Martin: Είμαι πολύ, πολύ χαρούμενος. Είμαι ευχαριστημένος που επιτέλους θα κυκλοφορήσει. Τα πράγματα ήταν περίεργα πριν 4 χρόνια όταν ο Bob Bagchus, που είναι ιδρυτικό μέλος, αποφάσισε να φύγει από την μπάντα. Το πρώτο που σκεφτήκαμε ήταν ότι όλα τελείωσαν και δεν μπορούμε να συνεχίσουμε χωρίς αυτόν. Αλλά εκείνος ήθελε να συνεχίσουμε. Οπότε, ο μοναδικός που θα μπορούσε να βγάλει εις πέρας αυτή την δουλειά και θα ταίριαζε με μας, ήταν ο Stefan Huskens των Desaster. Έτσι, στην αρχή είχαμε να δουλέψουμε μαζί του το υλικό που παίζουμε στα lives. Μας πήρε λίγο καιρό και ύστερα, 1-2 χρόνια πριν, ήμασταν τελικά έτοιμοι να γράψουμε νέο υλικό. Γι’ αυτό μας πήρε 4 χρόνια να κυκλοφορήσουμε τον διάδοχο του “Deathhammer”. Και τότε δεν είχαμε την παραμικρή ιδέα που θα μας οδηγήσει και πώς θα πήγαιναν τα πράγματα με τον Huskens. Αλλά εν τέλει το άλμπουμ κατέληξε στη μορφή που είναι τώρα και είμαι πολύ χαρούμενος, περήφανος και έκπληκτος με αυτό. Γιατί, όλα ήταν πολύ δύσκολα στην αρχή.
Rock Overdose: Πώς καταφέρατε να γράψετε το άλμπουμ χωρίς το ιδρυτικό μέλος και να ξεπεράσετε όλες τις δυσκολίες;
Martin: Πρώτα από όλα, ο Bob ήθελε να συνεχίσουμε. Δεν ήθελε να απογοητεύσουμε τους οπαδούς
Rock Overdose: Άρα σας στήριξε...
Martin: Ναι, φυσικά. Έπρεπε να σταματήσει επειδή δεν περνούσε πολύ χρόνο με την οικογένειά του πλέον και είπε ότι η οικογένεια είναι πιο σημαντική από την μπάντα, κάτι που είναι λογικό. Έχει δύο αγόρια και δεν μπορούσε να περνάει πολύ χρόνο μαζί τους λόγω της δουλειάς και της μπάντας. Το σεβόμαστε αυτό, είναι φυσιολογικό. Αλλά μας είπε ότι πρέπει να συνεχίσουμε. Το “Deathhammer” ήταν πολύ καλό άλμπουμ και οι φανς το λάτρεψαν και γι’ αυτό μας παρακάλεσε να βρούμε αντικαταστάτη. Μας είπε να μιλήσουμε με τον Huskens. Γνωρίζαμε ότι είναι οπαδός μας και ταίριαζε μαζί μας. Θέλαμε κάποιον να ταιριάζει στη μπάντα, δεν ψάχναμε απλά για τον καλύτερο ντράμερ στον κόσμο. Και τότε, φυσικά, ο Bob συμφώνησε με αυτό και ο Huskens μπήκε στη μπάντα. Έτσι, έπρεπε να προβάρουμε. Γνώριζε όλα τα κομμάτια αλλά έπρεπε να εξασκηθούμε αρκετά στο παλιό υλικό πρώτα. Όταν ήμασταν έτοιμοι, μπορέσαμε να ξεκινήσουμε τις πρόβες για το νέο υλικό. Η διαδικασία ήταν παρόμοια, καθώς ο Bob και ο Huskens δουλεύουν με παρόμοιο τρόπο. Η μόνη δυσκολία ήταν ότι δεν θα μπορούσαμε να εξασκηθούμε αρκετά συχνά, γιατί ο Stefan έπρεπε να οδηγεί 3 ώρες για να έρθει. Αλλά στο τέλος όλα ήταν καλά. Ο Huskens έκανε ακριβώς ότι έκανε και ο Bob για μας.
Rock Overdose: Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο; Σημαίνει κάτι συγκεκριμένο;
Martin: Όχι, δεν κρύβεται καμιά μεγάλη φιλοσοφία από πίσω (γέλια). Βρήκα αυτόν τον τίτλο γιατί, είναι όπως η φράση που λένε οι στρατιώτες όταν μια χειροβομβίδα έρχεται. Συνήθως οι Αμερικάνοι ή Άγγλοι στρατιώτες που λένε “incoming”. Σημαίνει “incoming grenade” (εισερχόμενη χειροβομβίδα). Οπότε, σκέφτηκα το “Incoming Death”, σε φάση ότι έρχονται οι Asphyx. Βασικά, είναι μια φράση που δεν υπάρχει στα αγγλικά (γέλια).
Rock Overdose: Μια χαρά, μου αρέσει (γέλια).
Martin: Είναι ακριβώς όπως το «Deathhammer». Δεν υπάρχει στα αγγλικά. Άρεσε στα παιδιά και έτσι το επιλέξαμε. Δεν υπάρχει καμιά φιλοσοφία από πίσω.
Rock Overdose: Τι να περιμένουν οι οπαδοί να ακούσουν από το άλμπουμ; Υπάρχουν διαφορές από το προηγούμενο;
Martin: Λοιπόν, υπάρχουν ίσως μερικές διαφορές, αλλά ξέρεις, στην τελική είναι Asphyx. Εννοώ, είμαστε μια μπάντα που δεν πειραματίζεται. Αλλά συγκριτικά με το “Deathhammer”, ίσως είναι λίγο πιο αργό. Στο “Deathhammer” υπήρχαν 4-5 γρήγορα τραγούδια, αλλά σ’ αυτό είναι λιγότερα. Αλλά τα τραγούδια έχουν μεγαλύτερη ποικιλία. Οι μελωδίες και όλα αυτά είναι πιο μελαγχωλικές και αποκαλυπτικές. Αλλά στην ουσία δεν υπάρχουν μεγάλες αλλαγές.
Rock Overdose: Πριν μερικά χρόνια, όταν έδινες συνεντεύξεις για το “Deathhammer”, είχες δηλώσει ότι σου αρέσουν όλα τα τραγούδια ,αλλά υπάρχει ένα περίεργο τραγούδι, το “Deathhammer”, το οποίο κολλάει στο κεφάλι σου. Υπάρχουν τέτοια τραγούδια στο νέο άλμπουμ;
Martin: Χμμ, δεν γνωρίζω. Ίσως το ομότιτλο τραγούδι είναι σ’ αυτό το στυλ, αλλά δεν είναι ίδιο με το “Deathhammer”. Μοιάζει, αλλά όχι ακριβώς. Υπάρχουν μερικά ακόμη, όπως το “Forerunners of Apocalypse”, το οποίο έχει μια βάση για headbanging, σε φάση νταν-ντα-ντα-ντα-ντα-νταν. Είναι ένα από τα τραγούδια που, αν είσαι μεταλάς, τότε ακολουθείς το ένιστικτό σου και ξεκινάς το headbang (γέλια).
Rock Overdose: Φαντάζομαι ότι θα το αποκαλύψουμε σε λίγες μέρες (γέλια).
Martin: Ω, ναι (γέλια). Ακριβώς. Θα το μάθουμε όταν το παίξουμε ζωντανά. Το ίδιο έγινε με το “Deathhammer”. Δεν γνωρίζαμε τι θα συμβεί αλλά όταν ξεκινήσαμε να το παίζουμε στις συναυλίες, το κοινό τρελαινόταν και είπαμε, τέλεια, τους αρέσει.
Rock Overdose: Πολλές μπάντες επανενώνονται πλέον. Φυσικά, οι Asphyx το έκαναν μια δεκαετία πριν. Ωστόσο, γιατί πιστεύεις ότι όλες αυτές οι μπάντες επανενώνονται και γιατί οι Asphyx αποφάσισαν να το κάνουν τότε;
Martin: Δεν μπορώ να μιλήσω για τις άλλες μπάντες, αλλά για μας ήταν βασικά λόγω ενός death metal festival με 10,000 άτομα κοινό. Είναι ένα φεστιβάλ με extreme metal μπάντες μόνο, χωρίς εμπορικές μπάντες όπως οι Volbeat και τίποτα hardcore. Μας πίεζαν κάθε χρόνο και μας ρωτούσαν αν μπορούμε να παίξουμε εκεί. Είχαν μια ψηφοφορία για τους επισκέπτες σε φάση ποια μπάντα προτιμάτε να δείτε στο φεστιβάλ. Και κάθε χρόνο έβγαιναν πρώτοι οι Asphyx. Έτσι, μετά από χρόνια, ο Bob με ρώτησε αν μπορούμε να το κάνουμε. Είπα δεν μπορούμε χωρίς τον Eric, αλλά εκείνος είχε άλλες δουλειές και δεν μπορούσε να το κάνει, οπότε χωρίς τον Eric, αποφασίσαμε να μη γίνει. Έτσι, συνάντησα τον Paul μια μέρα και πίναμε το βράδυ και έτσι όπως ήμασταν λίγο πιωμένοι, μου είπε ότι ίσως μπορεί αυτός να αναλάβει τη θέση του Eric. Τον ρώτησα αν είναι σίγουρος. Τότε, την επόμενη μέρα, ξύπνησε και είπε «ω θεέ μου τι είπα». Έτσι, τηλεφώνησα τον Bob αλλά είπε όχι χωρίς τον Eric. Παρόλα αυτά, μετά από λίγα λεπτά, με πήρε τηλέφωνο και είπε ας προσπαθήσουμε. Κάναμε το show μπροστά σε 10.000 άτομα και ήταν απίστευτο. Δεχτήκαμε μερικές προσφορές από άλλα φεστιβάλ και είπαμε να ηχογραφήσουμε και ένα άλμπουμ. Και κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα. Μερικές μπάντες που μου αρέσουν κάνουν επανενώσεις και δεν είναι καθόλου καλοί ζωντανά αλλά άλλες μπάντες είναι πολύ καλές. Δεν μπορώ να μιλήσω γι’ αυτές όμως.
Rock Overdose: Νομίζω πως το extreme metal είναι αρκετά δημοφιλές πλέον και, ίσως δεν είναι η κατάλληλη λέξη αυτή που θα χρησιμοποιήσω, αλλά δεν είναι πλέον τόσο underground όσο ήταν παλιά. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
Martin: Είναι δύσκολο να πει κανείς. Η underground σκηνή πάντα μεγαλώνει έξω από το underground. Όταν ξεκίνησα με τους Pestilence, ακόμη κάναμε tape trading, όλοι γνωριζόμασταν, όλα ήταν μικρά και ήμασταν φίλοι. Έτσι, η σκηνή άρχισε να μεγαλώνει και ολοένα και περισσότερες μπάντες άρχισαν να βγαίνουν. Μερικές μπάντες έγιναν πολύ διάσημες και άλλες που δούλευαν σκληρά δεν τα κατάφεραν και έτσι σταμάτησαν. Οπότε, ναι, το death metal είναι πολύ διάσημο πλέον. Οι μπάντες παίζουν μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους τώρα. Είναι λογική εξέλιξη. Σαν το χιπ χοπ. Πριν μερικές δεκαετίες ήταν στους δρόμους των ΗΠΑ αλλά τώρα είναι στην κορυφή των charts. Το ίδιο συνέβη με το death metal. Φυσικά, όχι στον ίδιο βαθμό. Αλλά, ας είμαστε ειλικρινής. Δεν είμαι μεγάλος φαν αυτών των μπαντών, αλλά ας ονομάσουμε μια μπάντα, τους Amon Amarth για παράδειγμα. 20 χρόνια πριν, δεν θα φανταζόταν κανείς ότι μια μπάντα με τέτοιο ήχο θα είναι τόσο μεγάλη.
Rock Overodse: Κατά την γνώμη μου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είστε οι masters του doom death metal, τουλάχιστον για μένα. Ωστόσο, έχετε και κάποια γρήγορα τραγούδια. Ποια από τα δύο προτιμάς;
Martin: Ω, είναι δύσκολο να πω. Δεν έχω κάποια προτίμηση πάνω σ’ αυτό. Μου αρέσουν όλα τα τραγούδια μας πάνω στο stage. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη προτίμηση. Κάθε τραγούδι έχει συγκεκριμένη σημασία για σένα όταν είσαι στη σκηνή, οπότε όλα μ’ αρέσουν.
Rock Overdose: Σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη, Martin. Θα ήθελες να την κλείσεις μέ ένα μήνυμα προς τους Έλληνες οπαδούς;
Martin: Ναι, φυσικά. Σε ευχαριστώ για την συνέντευξη. Ευχαριστώ πάρα πολύ όλους εσάς για την υποστήριξή σας όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πάντοτε μεγάλη χαρά μας να ερχόμαστε στην Ελλάδα. Ελπίζουμε ότι θα ξαναέρθουμε την επόμενη χρονιά. Οι Έλληνες οπαδοί είναι εξαιρετικοί. Σε ευχαριστώ για την συνέντευξη, ευχαριστώ το Rock Overdose και stay metal!
Για το Rock Overdose,
Συνέντευξη, απομαγνητοφώνηση και μετάφραση: Σωτηρέλης Κωνσταντίνος
Comments
