Ανταπόκριση: MIDNIGHT, Cursed Blood @ Κύτταρο Club, Αθήνα (30/04/2024)

 

ΤΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΘΕΕ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΤΙΑΤΙΚΑ;

 

2ος ερχομός των ούγκανων Midnight στη χώρα μας μετά το μαδομούνι του 2019 καπάκι την επόμενη μέρα μετά τους Voivod στο Temple και με τη μπάντα να μας έρχεται στην καλύτερη φάση της καριέρας τους, με το απόλυτα κορυφαίο άλμπουμ της ιστορίας τους ονόματι “Hellish Expectations” να έχει ήδη προκαλέσει παγκόσμιο πάταγο και με το όνομα τους πλέον να γίνεται συνώνυμο και της ποιότητας αλλά και του χουλιγκανισμού που προκαλούν με το έξω καρδιά στυλ τους. Ο κόσμος πέραν ότι την 1η φορά είχε φύγει με τα σαγόνια πεσμένα κάτω, άρα αν όχι όλοι, οι περισσότεροι που τους είδαν ήταν βέβαιο ότι θα τους ξανάβλεπαν με κάθε κόστος, έσπευσε να τους τιμήσει, καθώς ήταν αρκετοί αυτοί που δεν μπόρεσαν να τους δουν τότε και δεν ήταν διατεθειμένοι να κάνουν ξανά το ίδιο λάθος. Τολμώ να πω ότι και μετά από αυτή τη 2η εμφάνιση, δεν πρόκειται να υπάρξει κανείς που δε θα τους ξαναδεί την επόμενη και κάθε επόμενη φορά, καθώς μιλάμε για παρολίγον ανακαίνιση στο Κύτταρο πριν την ώρα του και με τη μπάντα να γουστάρει τόσο πολύ τη ζωή της και το κοινό, που επεφύλαξαν έκπληξη μεγατόνων όπως θα διαβάσετε.

 

 

Αρχή με τους φοβερούς Cursed Blood, ή αλλιώς τα χαμένα στο χρόνο τέκνα των Entombed του “Left Hand Path” 30κατι χρόνια μετά. Όποτε κι αν τους έχουμε δει φροντίζουν με τον τρόπο τους να αποδεικνύουν ότι ανήκουν στις καλύτερες μπάντες εκεί έξω, κι όλα αυτά χωρίς καν να έχουν την ποσότητα υλικού που θα θέλαμε. Κι όμως για τα επόμενα 35-40’ φροντίζουν να γεμίσουν βάρος και όγκο με το κοινό να κοπανάει κεφάλια και να γουστάρει τη ζωή του όσο έπαιζαν. Ήχος τσιμεντόλιθος με τους τέσσερις αδιαίρετους σαν μονάδα, τρομερό rhythm section που ενισχύει τα βαρύτατα riffs και φωνητικά που ζέχνουν πτωματίλα αλλά και ένταση στο κόκκινο. Βάσει και του ήχου που πάντα ξέρουμε ότι προσφέρει το Κύτταρο αλλά και της δικής τους μεγάλης φόρμας (να τονίσουμε εδώ ότι ήταν αμφίβολη η εμφάνιση μέχρι πρότινος καθώς ένα από τα μέλη είχε σοβαρό τραυματισμό), τολμώ να πω ότι ήταν μακράν η καλύτερη εμφάνιση τους που έχουμε δει, μέχρι την επόμενη προφανώς. Σε τρομερή κατάσταση η μπάντα, με μεγάλο το κίνητρο να παίξει σε ένα κοινό που ήρθε να ακούσει αλήτικο και γκρουβάτο ήχο, έκαναν το κομμάτι τους με το παραπάνω και οι ίδιοι ευχαρίστησαν τον κόσμο που ήρθε από νωρίς. Άξιοι, αρσενικοί!

 

 

Και έρχεται η ώρα για τους headliners κι αν δεν ήμασταν στο 2024, θα νόμιζες ότι βρισκόμαστε στα πρώτα βήματα τους, η αρχή πειθήνια κι αποστομωτική με το “Vomit Whores” το οποίο ακολουθείται άμεσα από τα “Lust, Filth And Sleeze” και “Black Rock’n’Roll” με τον κόσμο να βλέπει ένα πριαπισμό επί σκηνής να συνοδεύει κάθε παρευρισκόμενο και με άπαντες έτοιμες να εκραγούν ανά πάσα στιγμή. Την πρώτη φορά νόμιζα πάθαμε σοκ, αλλά εδώ οι τύποι βγήκαν ΓΑΜΙΩΝΤΑΣ να πάρουν κεφάλια, τι ήχος, τι ανεμελιά, τι «θα φτύσετε αίμα από το κοπάνημα» συμπεριφορά ήταν αυτή! Ο Athenar που δεν πιστεύει κανείς όταν του λες ότι είναι 50φεύγα καθώς παίζει με αύρα 25αρη είναι ο μπροστάρης σε όλο το μακελειό, φαίνεται από την αρχή ότι γουστάρει πολύ που το κοινό συμμετέχει ενεργά, πηδάει από τη σκηνή, ανοίγει κύκλους στο κέντρο για να γίνει τζέρτζελο και τραγουδάει –ή πιο σωστά, ουρλιάζει- κάθε στίχο και παίρνει τα πάνω του για τη συνέχεια. Τα δυο τσογλάνια δίπλα και πίσω του αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα, με τον Iron Possessor στα τύμπανα να μοιάζει σαν δήμιος που θα σου πάρει το κεφάλι χωρίς γκιλοτίνα (δεν κουνήθηκε εκατοστό ρε το καθίκι) και τον Kommander Vanik να ξεσηκώνει το κοινό.

 

 

Ο φοβερός κιθαρίστας ανέβαινε πάνω στο ηχείο, σκαρφάλωνε στις σκαλωσιές να γίνει ένα με τον κόσμο, όπως έκανε κι ο Athenar από την άλλη πλευρά, και ο αρχηγός για πρώτη φορά συστήνεται στο κοινό… «Είμαστε οι Midnight, χαιρόμαστε πολύ που επιστρέψαμε και έχουμε ένα νέο δίσκο που λέγεται “Hellish Expectations”, οπότε να περιμένετε να ανατιναχτεί η Κόλαση». “Expect Total Hell” λοιπόν και η νέα τους ΔΙΣΚΑΡΑ εκπροσωπείται –όχι όσο θα θέλαμε δυστυχώς- στο καπάκι με το “Nuclear Savior” και το βιωματικό ήδη “F.O.A.L.” με το κοινό να ουρλιάζει FUCK OFF AND LIVE και τη μπάντα ασταμάτητη να συνεχίζει άνευ ελέους. Από’ δω και μετά ότι δαβάζετε είναι παλιότερα κομμάτια, o Athenar πετάει την επική ατάκα “You are all beautiful like pussyjuice, Athens is like pussyjuice” (ΕΙΣΑΙ ΜΕΡΑΚΛΗΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ, ΤΕΛΟΣ) και μας λέει «σας αρέσει το γαμήσι, σας αρέσει η ταχύτητα, άρα αυτό είναι για σας, “Fucking Speed And Darkness” λοιπόν» με το κοινό ΝΑ ΞΕΦΕΥΓΕΙ, πηδάνε από τη σκηνή, πηδάνε από τα πλάγια, δεν είδα αν πηδάνε κι ο ένας τον άλλο αλλά τρομερά πόσιμπολ, αλληλουχία ύμνων ουγκανίλας και ευγενούς άμιλλας (ΝΟΤ) με τα “Prowiling Leather”, “Evil Like A Knife”, “Szex Witchery” σε όχι ακριβή σειρά και το τέμπο ανεβαίνει!

 

 

“Athens, you are all Satanic Royalty” μας λέει ο Athenar, καταλαβαίνετε –ή έστω προσπαθήστε- τι μπορεί να έγινε όταν παίχτηκε αυτός ο εμβληματικός ΥΜΝΟΣ, πάρε μετά “You Can’t Stop Steel”, πάρε και “Unholy And Rotten” για το τέλος (ποιο τέλος, κάααατσε) ενώ είχαν πει «έχουμε άλλα 3 και φεύγουμε και το “Unholy And Rotten” ήταν το 4ο κατά σειρά. Εκεί λοιπόν που μετά από μια ώρα νομίζουμε ότι τέρμα το πανηγύρι και είμαστε όλοι σε φάση «γαμώ αλλά να παίζανε 1-2 ακόμα», περνάει ένα 5λεπτο, σίγουρα κόσμος μπορεί να έφτασε και μέχρι το μετρό του Σταθμού Λαρίσης ΚΑΙ ΟΙ ΑΘΕΟΦΟΒΟΙ ΞΑΝΑΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ! Ο Athenar με νόημα μας λέει «τι να κάνω, πώς να φύγω με σας που έμπλεξα» και έτσι ακολουθεί ένα ΚΡΕΣΕΝΤΟ ΣΦΑΓΗΣ με “White Hot Fire” (ΣΤΑΥΡΩΣΗ), “Violence On Violence” (ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ) με το Κύτταρο σε ανάφλεξη άνευ επιστροφής και “All Hail Hell” (ΑΝΑΣΤΑΣΗ) να κάνουν τον κόσμο να κοιτάει απλά σαν χάνος και να μην πιστεύει τι βλέπει. Φίλοι μου που ήρθαν στη συναυλία την τελευταία στιγμή να λάμπουν λες και είδαν την Αποκάλυψη κι εμάς τους άνω των 40 να νομίζουμε ότι ξαναγίναμε 20. Δε μπορώ να το περιγράψω, όσοι ήσασταν εκεί τον Κύριο είδατε πραγματικά.

 

 

ΑΞΙΟΙ όσο ελάχιστοι εκεί έξω, σε μία εμφάνιση υπεράνω νοοτροπίας «παίρνω λεφτά για να παίξω», με παπάρι όρθιο και οι τρεις, με τον Athenar να κουτουλάει τα ηχεία με το κεφάλι, τον Kommander Vanik να κάνει άλματα εις ύψος και μήκος από τα ηχεία και τον Iron Possessor να του λείπει ένα τσεκούρι να αρχίσει να μαζεύει πτώματα!

 

 

Κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι, αν είστε υπέρ παλιών κλισέ γνωμικών τύπου «το metal πρέπει να ξαναγίνει επικίνδυνο», οι Midnight είναι ΣΙΓΟΥΡΑ οι νέοι καλύτεροι σας φίλοι!

 

 

F.O.A.D. σε όποιον προσπαθεί άνευ λόγου να μειώσει την αξία τέτοιων συγκροτημάτων και να βγάλει τον κόσμο τρελό, μόνο και μόνο επειδή είναι αντισυμβατικοί και μη εμπορικοί!

 

* Όλα τα κομμάτια παίχτηκαν σε τριπλή ταχύτητα.

 

 

 

Για το Rock Overdose,
Άγγελος Κατσούρας

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)

 

Comments