“Nothing like the old school”
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 που ξεκίνησε η «κόντρα» μεταξύ του μοντέρνου μέταλ και του παραδοσιακού , χωρίς να υπάρξει ποτέ ξεκάθαρος νικητής, αφού και οι δύο πλευρές παράγουν αξιόλογους εκπροσώπους, που οι μεν έχουν προσθέσει άπειρα στοιχεία προσφέροντας φρεσκάδα και οι δε έχουν θέσει τις βάσεις και τα όρια, ώστε να μην χαθεί η ταυτότητα του είδους.
Το νέο άλμπουμ των Artillery προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις δύο αυτές τάσεις, χάρη στην απίστευτη δουλειά στις κιθάρες από τους Michael και Morten Stützer, σε συνδυασμό με την πολυετή παρουσία της μπάντας στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής thrash και heavy metal.
Με την κυκλοφορία του εξαιρετικου “Legions”, τρία χρόνια πριν, και τον ερχομό του Michael Basthol Dahl στα φωνητικά, επισφραγίστηκε η επιστροφή της μπάντας στις ρίζες της και το ξεκίνημα ενός νέου κεφαλαίου στην μουσική τους. Το “Penalty by Perception” κινείται στα ίδια βήματα με τον προκάτοχο του, συνδυάζοντας την 80’s αισθητική της μπάντας με έντονη χρήση κοινωνικο-πολιτικού στίχου που δίνει περισσότερη αγριάδα και επιθετικότητα στον ήχο τους, στα πρότυπα Megadeth και Sepultura, αλλά και κάνοντας χρήση πολλών μελωδικών riffs για να προσδώσουν έναν πιο μεγαλειώδη τόνο και δανέζικο ατσάλι!
Το άλμπουμ ξεκινά με την τριάδα “In Defiance of Conformity”, ”Live by the Scythe” και “Penalty by Perception”, τα οποία συνδυάζουν τα ταχύτατα και αριστοτεχνικά riffs με τα μελωδικά αλλά αλήτικα φωνητικά του Dahl. Τα αδέρφια Stutzer πραγματικά έχουν ματώσει την κιθάρα και η πώρωση που βγάζουν σε κάνουν να χοροπηδάς και να χτυπιέσαι μανιωδώς. Στο τέλος του “Penalty by Perception” η ταχύτητα κατεβαίνει, δίνοντας την σκυτάλη στο πιο αργό αλλά βαρύ “Mercy of Ignorance”, που αποπνέει έναν αέρα πιο κλασσικής μέταλ με τα τρομαερά φωνητικά του Dahl να σαγηνεύουν και σολάκι βγαλμένο από την χρυσή εποχή του μέταλ.
Η συνέχεια δυστυχώς δεν είναι ανάλογη, καθώς τα “Rites of War” και “Sin of Innocence”, ενώ περιλαμβάνουν ορισμένα εξαιρετικά riff-ακια και σόλο, παραμένουν βαρετά και ελλείψει φαντασίας μοιάζοντας περισσότερο με fillers. Παρομοίως το “When the Magic is Gone”, που είναι στυλ μπαλλάντας φαίνεται να είναι ασύνδετο με τα υπόλοιπα κομμάτια και εκτός κλίματος του άλμπουμ. Τα ηχεία όμως παίρνουν φωτιά με το “Cosmic Brain” στο οποίο έχει γίνει τρομερή δουλεία στην σύνθεση και τις εναλλαγές στις κιθάρες και περιέχει ευρηματικά και αξιομνημόνευτα σόλο. Με το εξίσου δυνατό “Deity Machine” και τον ύμνο ”Path of the Atheist”, το άλμπουμ επανέρχεται στα ύψη με χαμηλωμένη ταχύτητα, αλλά απίστευτη τεχνική, που φαίνεται στα εκκωφαντικά riffs και τα απολαυστικά solo επαναφέρουν την φρεσκάδα στο άλμπουμ και ετοιμάζοντας το έδαφος για το κύκνειο άσμα ”Welcome to the Mind Factory”. Η επιλογή είναι ιδανική, καθώς το “Welcome to the Mind Factory” επαναφέρει τον ακροατή σε κατάσταση υπερδιέγερσης και διαρκούς κοπανήματος, αφού συγχέει όλα τα στοιχεία των υπόλοιπων τραγουδιών κρατώντας τον αμείλικτο ρυθμό και τα ανένδοτα riffs να μας αποχαιρετούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Το “Penalty by Perception” είναι μια καλή προσπάθεια και ιδανικός συνεχιστής του “Legions”, καθώς έχει όλα τα κατάλληλα στοιχεία, όπως ανωτάτου επιπέδου παραγωγή και ευρηματικές συνθέσεις, εξαιρετικά μελωδικά φωνητικά και πολιτικοκοινωνικά φορτισμένο στίχο. Όμως το γεγονός ότι παρουσιάζει «κοιλιά» στα μέσα του με τρια συνεχόμενα αδιάφορα είτε εκτός κλίματος τραγούδια, αλλά και με το μέτριο προς ισχνό drumming, το οποίο είναι δυστυχώς αισθητό στα περισσότερα κομμάτια, μπορεί να κάνει τον ακροατή να χάσει το ενδιαφέρον του είτε να αποπροσανατολιστεί και να βγει εκτός κλίματος. Αυτό είναι μεγάλο μειονέκτιμα και αφαιρεί πόντους από το άλμπουμ, το οποίο κατά τα άλλα είναι δουλεμένο στην εντέλεια. Το attitude και η τέχνη του old school metal όμως δεν ξεχνιέται και είμαστε τυχεροί που υπάρχουν εκπρόσωποι του είδους όπως οι Artillery που θα δείξουν και στις νεότερες μπάντες τον δρόμο. Metal never dies!
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Γιώργος Νάνος
Comments
