Ημερομηνία δημοσίευσης: 28 Απριλίου 2017
Εάν είχατε έρθει σε επαφή με το νέο project του Leif Edling στην κριτική του EP που προηγήθηκε της κανονικής κυκλοφορίας, πιθανότατα θα γνωρίζετε ήδη περί τίνος πρόκειται και τι θα αντιμετωπίσετε. Εάν όχι, να πούμε επιγραμματικά πως δημιουργήθηκε από ανάγκη, καθώς λόγω της ασθένειάς του είχε υποχρεωθεί σε κατ' οίκον περιορισμό με εντολή γιατρών. Και κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, το μόνο που μπορούσε να κάνει, ήταν να αφοσιωθεί στην ακρόαση αγαπημένων δίσκων του, ή δίσκων που είχε καιρό να ακούσει.
Και αυτό επηρέασε τον ήχο του, καθώς ναι μεν οι Candlemass ήταν μονίμως επηρεασμένοι από τους Black Sabbath (κάθε φάση των μεν φιλτράρονταν από μια ανάλογη φάση των δε), αλλά εδώ είναι ξεκάθαρο πως ο ήχος είναι επηρεασμένος από το καθαρόαιμο heavy της δεκαετίας του '80, και όχι αποκλειστικά NWOBHM. Ενδεικτικά να αναφέρουμε, με βάση τα λόγια του αρχηγού Leif, πως κάποια από τα πιο βασικά ακούσματα που πέρασαν υπόγεια και στο δίσκο περιλαμβάνουν Iron Maiden, Angel Witch και Manilla Road. Ενδεικτικά πάντα, γιατί θα χρειαστούμε ένα σεντόνι για να τα γράψουμε όλα!
Γι' αυτό λοιπόν, ο δίσκος μπορεί να διαθέτει αυτόν τον trademark ήχο που χαρακτήρισε τους Candlemass, ωστόσο η νοοτροπία και η ταχύτητα είναι ένα κλικ πιο γρήγορα, και προσαρμοσμένα στον ήχο που προαναφέραμε. Δεν είναι και δύσκολο να γίνει ένα τέτοιο πάντρεμα ωστόσο. Υπάρχουν και πολλά διάσπαρτα σημεία που δηλώνουν ξεκάθαρα πως θα μπορούσαν να βρίσκονται στο νέο άλμπουμ των Candlemass (λέμε τώρα, καθώς σύμφωνα με τις ενδείξεις δύσκολα θα υπάρξει), γρήγορα όμως ανακατεύονται με όλες τις επιρροές, προσπαθώντας να ανακατέψουν το γνώριμο ήχο του αρχηγού με τα στοιχεία της εποχής.
Και μόνο η επαναδραστηριοποίηση του αρχηγού, και με δεδομένο πως το καινούριο Avatarium δε θα αργήσει να κυκλοφορήσει, είναι από μόνο του ένα πολύ σπουδαίο γεγονός για έναν τόσο ταλαντούχο μουσικό. Εδώ βέβαια, είναι ξεκάθαρο πως δημιούργησε μουσική για την πάρτη του, για να ξεσκουριάσει, και κυρίως για να γουστάρει πρώτα αυτός. Ένα άλμπουμ που δε στέκεται μόνο στο heavy (κατά 70%) και στο doom (κατά 30%), αλλά έχει και τις ακουστικές και 'διαφορετικές' στιγμές του.
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
