Ημερομηνία δημοσίευσης: 17 Ιουλίου 2017
Μεγάλη η “άνθηση” της Hard Rock σκηνής τα τελευταία χρόνια. Όλο και περισσότερες μπάντες διαλέγουν αυτόν τον δρόμο για να εκφράσουν τις μουσικές τους ανησυχίες, κάτι που αυτόματα ξαναφέρνει το εν λόγω είδος στο προσκήνιο. Για εμένα αυτό είναι το τρίτο ή τέταρτο ντεμπούτο της σκηνής που κλίνομαι να “στολίσω” φέτος.
Και μόνο το γεγονός ότι η μπάντα αποτελείται από τρία άτομα είναι αρκετό για να θέσει ψηλά τις απαιτήσεις, καθώς το επίπεδο “δυσκολίας” τόσο ατομικά όσο και συνολικά είναι υψηλό. Πολλές οι παγίδες και οι κίνδυνοι που παραμονεύουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Η ισορροπία μεταξύ της ελευθερίας που παρέχει το στούντιο με το “ξεγύμνωμα” των συνθέσεων στα live είναι συνήθως ο τομέας που “χωλαίνουν” αρκετές μπάντες τεσσάρων και πέντε μελών, πόσο μάλλον ένα τρίο. Την συγκεκριμένη “παγίδα” οι Jacks Full την προσπέρασαν με αρκετή επιτυχία, συνθέτοντας κομμάτια κομμένα και ραμμένα για τρεις.
Ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισαν τα κιθαριστικά riff είναι αρκετά έξυπνος, αξιοποιώντας σωστά τις επιρροές τους, καταφέρνοντας έτσι να κρατήσουν την ενέργεια που απαιτείται. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης πέρα από τον Nick Spathas για τα παραπάνω φέρει και ο “φορτωμένος” τις παρέας, Michael Apartoglou ο οποίος μπασιστικά, καλύπτει εξαιρετικά τα κιθαριστικά “κενά” με μπόλικη μαεστρία. Η δουλειά του όμως δεν σταματάει εκεί, καθώς πέρα από το μπάσο εκπληρώνει και χρέη τραγουδιστή. Εκφραστικός, με αρκετές δυνατότητες που θεωρώ πως ακόμα δεν έχει εκμεταλλευτεί πλήρως, μελετημένος, με μεγάλο ατού το attitude στις ερμηνείες του. Τελευταίος και εξίσου σημαντικός ο Vaggelis Kardamitsis (κούκι, να σου πω κάτι;). Σταθερός, χωρίς ιδιαίτερες “φανφάρες” εκπληρώνει το έργο του δίνοντας τα απαραίτητα σε μία αρκετά groove-bass based μπάντα.
Συνθετικά τώρα τα πράγματα είναι αρκετά ελπιδοφόρα. Ενέργεια παρούσα, αλητεία παρούσα, party vibe επίσης παρών. Σε γενικές γραμμές είναι όλα αρκετά καλά, μην ξεχνάμε είναι ντεμπούτο. Μπορεί να μην ξεχώρισα κάποιο κομμάτι σαν το highlight του δίσκου, όμως υπάρχουν πραγματικά διαμαντάκια διάσπαρτα σχεδόν σε όλα τα κομμάτια. Στιγμές και σημεία που δείχνουν μια μπάντα έτοιμη να κάνει το επόμενο βήμα, το οποίο αν προσέξουν, το αποτέλεσμα θα είναι πραγματικά εξαιρετικό. Τα υλικά υπάρχουν, αν πατήσουν λίγο καλύτερα στον ήχο και στην ταυτότητά τους, ξεδιαλύνοντας τις ιδέες και τα δυνατά τους σημεία πιστεύω πως θα κάνουν την διαφορά στην σκηνή και θα το πιάσουν το φουλ του βαλέ.
Α και να μην ξεχάσω, ένα από τα καλύτερα εξώφυλλα που έχω δει εδώ και πολύ καιρό.
Βαθμολογία: 73/100
Για το Rock Overdose
Κωνσταντίνος Μάρης
Comments
