SEVEN SPIRES στο Rock Overdose: “Ο Ρομαντισμός και η Metal μπορούν να γίνουν σπουδαία εκφραστικά μέσα”

Οι Seven Spires είναι μια νέα, female-fronted symphonic metal μπάντα, όχι όμως από τις συνηθισμένες. Έχοντας ως χαρακτηριστικό της μουσικής τους την θεατρικότητα και επιρροές από συμφωνικές black metal μπάντες, καταφέρνουν να γίνουν σκοτεινοί, χωρίς να χάνουν την μελωδικότητά τους. Απολαύστε τους:

 

 

 

Rock Overdose: Καλησπέρα σας! Καλωσορίσατε στο Rock Overdose της Ελλάδας. Πώς πηγαίνουν τα πράγματα για το συγκρότημα αυτές τις μέρες;

 

Seven Spires: Γεια! Όλα πάνε τέλεια για τους Spires! Είμαστε χαρούμενοι και απασχολημένοι με συναυλίες και συνεντεύξεις, ατελείωτα σχέδια και σύνθεση!

 

 

Rock Overdose: Πριν μερικές ημέρες, κυκλοφορήσατε το ντεμπούτο σας, με τίτλο “Solveig”. Πώς αισθάνεστε;

 

Seven Spires: Πραγματικά, δεν μπορώ να μιλήσω για τα παιδιά, αφού δεν ξέρω πώς αισθάνονται σήμερα πέραν του συνηθισμένου «απασχολημένοι και ξεθεωμένοι». Αυτός ο δίσκος, όμως, χρειάστηκε πολύ καιρό για να ολοκληρωθεί. Σχεδόν τρία χρόνια – ποτέ μου δεν είχα δουλέψει τόσον καιρό για έναν δίσκο και την κυκλοφορία του. Τώρα που έχει κυκλοφορήσει, οι πρώτες μου αποχαυνωμένες σκέψεις πίνοντας καφέ ακόμα είναι, ‘Μισό λεπτό, δεν έχω να δουλέψω πάνω στο “Solveig” σήμερα… Τι θα κάνω όλες αυτές τις ώρες;

 

 

Rock Overdose: Κατά τη γνώμη μου, τοSolveig” είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους που έχω ακούσει φέτος και σίγουρα το καλύτερο ντεμπούτο για το 2017. Οπότε, ποια είναι τα σχόλια μέχρι στιγμής;

 

Seven Spires: Ουάου, ευχαριστούμε πάρα πολύ!!! Για την ακρίβεια, τα σχόλια γενικά είναι αρκετά θετικά. Σίγουρα, υπάρχουν μερικά blog που βγάζουν χρήματα κατακρίνοντας την τέχνη κάποιων. Αν εξαιρέσεις εκείνα, όμως, είμαι πραγματικά κατενθουσιασμένος που λέω ότι ο δίσκος φαίνεται να αρέσει στους ανθρώπους. Όλα τα μοτίβα, η ατμόσφαιρα, η ιστορία, ακόμα και το γεγονός ότι καλύπτουμε τόση μουσική έκταση και ορχηστρικά και φωνητικά.

 

 

Rock Overdose: Κάτι που μου αρέσει σ’ εσάς είναι η θεατρικότητα με την οποία προσεγγίζεται τη μουσική σας. Είναι εύκολο να πετύχει κάτι τέτοιο ένα συγκρότημα;

 

Seven Spires: Για εμάς, πιστεύω ότι είναι απόλυτα εύκολο! Το μεγαλύτερο μέρος της σύνθεσης για το συγκρότημα γίνεται είτε αποκλειστικά από μένα είτε μαζί με τον Jack [Kosto, κιθαρίστας], και με αυτόν τον τρόπο συνθέτω πιο φυσικά. Ο Jack είναι η αδελφή-ψυχή μου μουσικά και, όταν συνδυάζονται, οι δημιουργικές μας δυνάμεις γίνονται αμεταμέλητα υπερβολικές και μεγαλοπρεπείς.

 

 

Rock Overdose: Συγγνώμη αν κάνω λάθος, αλλά νομίζω ότι κάποιες από τις επιρροές σας είναι οι Cradle of Filth, οι CarachAngren και άλλα extreme και θεατρικά metal συγκροτήματα, επειδή διέκρινα πολλές extreme επιρροές στη μουσική σας. Σωστά;

 

Seven Spires: Ναι, σίγουρα οι Carach Angren! Πόσο τέλειο και ασυνήθιστο black metal συγκρότημα! Γιατί, όσο και να λατρεύουμε την κλασική μουσική και τους pop και metal ήχους, και τα πάντα όλα στον κόσμο, πραγματικά αγαπάμε τη black metal, τη death metal, τα έργα τους.

 

 

Rock Overdose: Είναι εύκολο να συνδυαστεί ο Ρομαντισμός με την metal;

 

Seven Spires: Προς έκπληξη μας, ναι, είναι αρκετά εύκολο! Ο Ρομαντισμός είναι γνωστός για τα ακραία συναισθήματα και τις φαντασιώσεις, τη φύση, τον ιδεαλισμό, την τραγωδία, τη φαντασία, την ομορφιά, κτλ… Και η metal έχει τη δυνατότητα να γίνει από τη στιγμή που αποτελεί ένα είδος σπουδαίας δύναμης. Κατ’ εμέ, αυτές οι δυο δυνάμεις είναι πλασμένες η μια για την άλλη.

 

 

Rock Overdose: Στον δίσκο, υπάρχει η ιδέα για μια χαμένη ψυχή και το ταξίδι της σε έναν νεο-Βικτωριανό Κάτω Κόσμο ενός δαίμονα, και χωρίζεται σε δύο πράξεις. Θα θέλατε να μας εξηγήσετε αυτή την ιδέα και να πείτε γιατί την επιλέξατε για τον δίσκο;

 

Seven Spires: Η ιδέα είναι όπως την είπατε: μια χαμένη ψυχή στον Κάτω Κόσμο ενός δαίμονα. Ο δαίμονας κατέχει πολλά μυστικά του παρελθόντος, και η ψυχή συνειδητοποιεί εν τέλει ότι η «αιώνια ευτυχία» που της είχαν υποσχεθεί της στερεί την χαρά, κάνοντας την να πανικοβληθεί και να αναζητήσει τρόπο διαφυγής από την εξαθλίωση με κάθε κόστος. Πραγματικά έχει μια δόση τραγωδίας, για να ‘μια ειλικρινής. Το τέλος δεν είναι ακριβώς χαρούμενο, ούτε ακριβώς θλιβερό.

 

Ποτέ μου δεν μου άρεσαν οι ξεκάθαρες ιστορίες· πάντοτε προτιμούσα το γλυκόπικρο και το μελαγχολικό. Και οι δύο χαρακτήρες δείχνουν τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία που διακρίνω στην ανθρώπινη φύση, και γίνονται πολλές σπουδαίες θυσίες για εκείνο που μερικοί θεωρούν τον απώτατο σκοπό όλων.

 

 

Rock Overdose: Λατρεύετε τα soundtrack, οπότε θα ήθελα να μου πείτε κάποια από τα αγαπημένα σας και μερικές αγαπημένες σας ταινίες.

 

Seven Spires: Η δουλειά του Hans Zimmer στους Πειρατές της Καραϊβικής ήταν εκείνο που με έκανε να αγαπήσω τα soundtrack. Άλλα αγαπημένα μου είναι η μουσική του για το Interstellar, εκείνη του James Newton Howard για το Atlantis: The Lost Empire, του Howard Shore για την τριλογία του Άρχοντα των Δακτυλιδιών, και του Joe Hisaishi για το Laputa: Castle in the Sky. Για την ακρίβεια, αυτές είναι και μερικές από τις αγαπημένες μου ταινίες, καθώς και το Labyrinth, το The Game, οι ταινίες του Underworld, και σχεδόν όλες οι ταινίες του Hayao Miyazaki.

 

 

Rock Overdose: Πριν μερικές ημέρες, παίξατε στο Metal Days Festival. Ήταν μια ωραία εμπειρία για εσάς;

 

Seven Spires: Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία και πραγματικά ανυπομονούμε να επιστρέψουμε εκεί και να ξαναπαίξουμε!!!

 

 

Rock Overdose: Έχετε κι άλλες συναυλίες για να προωθήσετε αυτόν τον δίσκο;

 

Seven Spires: Μόλις τελειώσαμε μια σειρά από εμφανίσεις στις ΗΠΑ για να προωθήσουμε το “Solveig”, και προσπαθούμε να κάνουμε περισσότερες φέτος στις ΗΠΑ. Επιπλέον, προσπαθούμε να κλείσουμε και μερικές στην Ευρώπη για το 2018!

 

 

Rock Overdose: Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτή την συνέντευξη! Ο λόγος είναι δικός σας!

 

Seven Spires: Σας ευχαριστούμε τόσο πολύ! Ελπίζουμε να έρθουμε κάποια μέρα στην Ελλάδα, και σύντομα!

 

 

 

Για το Rock Overdose,

Συνέντευξη: Κωνσταντίνος Σωτηρέλης

Μετάφραση: Στέργιος Γκουτσίδης

 

Comments