Ανταπόκριση: SODOM, Bio- Cancer, Rapture, Amken @An Club, Αθήνα (04/02/2017)

Ημέρα χαράς για τους Έλληνες μεταλλάδες και ειδικά τους thrashers, καθώς οι Sodom ήρθαν για ακόμα μία φορά από τα μέρη μας για να προωθήσουν το τελευταίο τους άλμπουμ ''Decision Day''. Αχρείαστο να αναφερθεί ότι κάθε τους συναυλία είναι τιμιότητα και εγγύηση συνδυασμένα στο μέγιστο βαθμό, αλλά αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν ακόμα καλύτερα, καθώς είχαμε τρία εκπληκτικά συγκροτήματα από τη χώρα μας να τους συνοδεύουν και να ανοίγουν τη συναυλία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ζεσταίνοντας το κοινό πριν βγουν στη σκηνή οι μεγάλοι Γερμανοί. Φοβερά ευχάριστο το γεγονός ότι είδα πολλά νέα παιδιά σε ηλικία, όπως και κοπέλες που πραγματικά γούσταραν την όλη φάση, ενώ είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο ότι 1η φορά θα έβλεπαν και τους ίδιους τους Sodom στη ζωή τους. Το κοινό ήταν θερμό αλλά πριν ξεκινήσει η κριτική της συναυλίας, μία επισήμανση-παράκληση προς μελλοντικούς θαμώνες. Όταν βλέπετε ότι δε μπορείτε να ανταπεξέλθετε στο βάρος ενός τέτοιου σκηνικού, καλό είναι να κάθεστε στα σπίτια σας. Είστε σε thrash συναυλία, που ισούται με πηδήματα στο κοινό, και τα σχετικά. Αν θέλετε να γίνετε η αιτία να σκοτωθεί κάποιος επειδή επιλέγετε να ανοίξετε παρά να τον πιάσετε στον αέρα, είστε απλά επικίνδυνοι, είδα άτομα να σκάνε με το κεφάλι στο έδαφος από τη σκηνή και είναι θαύμα που δε θρηνήσαμε θύματα λόγω της ηλιθιότητας ορισμένων. Κόψτε το αυτό! Σύντομα!

 
Τη συναυλία άνοιξαν οι παιχταράδες Amken, ένα καταπληκτικό συγκρότημα που αν υπάρχει δικαιοσύνη και στοιχειώδης σωστή ακρόαση όσων έρθουν σε επαφή μαζί τους, θα αφήσουν εποχή και θα γίνουν από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα του είδους. Φοβερό παίξιμο, thrash όπως το θέλει κι ο Θεός ο ίδιος, αιχμηρά πανγρήγορα ριφφς, σωστά φωνητικά, ρυθμική βάση για σεμινάριο και με περίσσεια την χαρά και την καύλα που άνοιγαν για τους μεγάλους Sodom, κάνανε ηγετική εμφάνιση που δυστυχώς κράτησε μόλις μισή ώρα. Τα παιδιά ίδρωσαν τη φανέλα, ενώ πραγματικά τους χάρηκε η ψυχή μου που κοπανιόντουσαν χωρίς σταματημό, ειδικά ο 2ος κιθαρίστας έδωσε πόνο άπλετο, ενώ ο τραγουδιστής συνδύαζε ριφφάρες, κοπάνημα και σωστή άρθρωση στίχων. Από το πρώτο τους EP ''Adrenaline Shot'' φαινόταν η δουλειά ότι είναι στο σωστό δρόμο, ενώ και το πρώτο τους βιντεοκλιπάκι ''Soul's Crypt'' επιβεβαίωσε τις σκέψεις μου ότι πρόκειται για ειδική περίπτωση. Πραγματικά ότι και να πω για τα παλικάρια αυτά θα τα αδικήσω, είμαι πολύ χαρούμενος που τους είδα και θα λέω όταν μεγαλώσω κι άλλο κι έχουν γίνει όντως μεγάλο συγκρότημα, ότι τους είδα στις αρχές τους να σπέρνουν τον όλεθρο και πόσο ενεργητικοί ήταν. Το μέλλον είναι δικό τους, ο τραγουδιστής μου είπε ότι σε κάνα δίμηνο θα βγει και ο δίσκος ''Theater Of The Absurd''. Μείνετε συντονισμένοι, έρχεται καταιγίδα από ριφφς!

 
Στη συνέχεια, με επίσης μεγάλη προσμονή περίμενα να βγούν οι Rapture. Άλλοι παιχταράδες από'κει, έχουν βγάλει ένα από τα κορυφαία άλμπουμ που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, γενικώς και όχι μόνο όσον αφορά την Ελληνική σκηνή, το ''Crimes Against Humanity''. Σαφώς η πιο ακραία μπάντα της βραδιάς, καθώς το δικό τους thrash είναι μπολιασμένο με ισχυρές δόσεις death metal ξεσπασμάτων και καταφέρνουν παρ'όλα αυτά να ακούγονται φρενήρεις και ταυτόχρονα μάγκες. Μπορούσαν με το παικτικό τους επίπεδο να παίζουν άνετα death metal και μάλιστα υψηλής κλάσης, αλλά επέλεξαν να μην ακούγονται ''κακοί'' του κώλου αλλά μέσα από τις ξυραφένιες τους ριφφάρες και τα καταιγιστικά τύμπανα να προκαλούν πανικό. Είδα πολύ κόσμο να φοράει μπλουζάκια τους, δίκαια και χωρίς ίχνος υπερβολής θα προσέθετα. Μπορεί να μην κοπανιούνται το ίδιο όπως οι Amken επί σκηνής, αλλά έχουν επιβλητική παρουσία με ένα μαγικό τρόπο και σε κομμάτια όπως το υπερ-κλασσικό για μένα ''Unit Of Total Destruction'', το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να βγάλω το καπέλο μου, στη δε εκπληκτική σε σκέψη και εκτέλεση διασκευή των ΘΕΩΝ Carnivore στο ''Sex & Violence'', πιστεύω ότι και ο Peter Steele θα ήταν περήφανος. Άξιοι, ακραίοι όσο πρέπει και άπλες, βγείτε σε περιοδεία εκτός Ελλάδας και δείξτε σε όλους πως παίζετε η μουσική. Ξεχωρίζετε ήδη και μάλιστα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

 
Επόμενοι στη σειρά οι εγνωσμένης πλέον αξίας Bio-Cancer! Τα παιδιά με περίσσεια εμπειρία μετά από δύο δίσκους και τις σχετικές περιοδείες που ακολούθησαν, ανέβηκαν στη σκηνή έχοντας σύμμαχο το κοινό που από την πρώτη τους νότα συνέδραμε στο να αυξηθεί κατά πολύ η έκρηξη αδρεναλίνης μέσα στο κλαμπ. ''Εar Piercing Thrash'' η φάση και για τα επόμενα 40' παρέδωσαν μαθήματα σκηνικής παρουσίας και πως πρέπει να στέκεται ένα συγκρότημα σαν συμπεριφορά. Γρήγοροι, ασταμάτητοι και με το βιτριολικό λαρύγγι του να εξακολουθεί να μην μπορεί να προσαρμοστεί στα δικά μου θέλω όσον αφορά τα thrash φωνητικά, αλλά παράλληλα να με πωρώνει για ανεξήγητο λόγο, τα παιδιά πήραν το κοινό με το μέρος τους από το πρώτο δευτερόλεπτο, ενώ είδα πολλούς και μεγαλύτερους ακόμα κι από μένα σε ηλικία που κουνιόντουσαν ρυθμικά στα κομμάτια τους, δείγμα ότι έχουν κερδίσει και άτομα που γαλουχήθηκαν με thrash αρκετά παλιότερα και τους δείχνουν την εκτίμηση τους. Και αυτό να ξέρετε, όταν έχεις περάσει τα 35 και έχεις δει πολλά, όχι μόνο όσον αφορά το είδος αλλά και γενικά, είναι δύσκολο καθώς με τα χρόνια τα κριτήρια αξιολόγησης εμάς των παλιόγερων γίνονται ολοένα και δυσκολότερα. Αποχώρησαν θριαμβευτικά, καιρός για κάνα δισκάκι ακόμα παίδες, μην αφήνετε το χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτος, βαρέστε στο ψαχνό!

 
Για τους Sodom ότι είχα να πω για την προσφορά και την αξία τους σαν συγκρότημα τα έγραψα τις προάλλες στο σχετικό αφιέρωμα που έκανα για το περιοδικό. Αυτό που τόνιζα στο τέλος, ήταν η συναυλιακή ώθηση που τους έχει δώσει η παρουσία του Makka στα τύμπανα από το 2010 και μετά. Ο τύπος δίνει και δε σώνει και τους έχει χαρίσει δεύτερη νεότητα. Νεότητα που ακούγεται τόσο στα πρόσφατα ''In Retribution'', ''Caligula'', ''Blood Lions'', ''Rolling Thunder'' από το τελευταίο άλμπουμ ή το ''Stigmatized'' από το προηγούμενο ''Epitome Of Torture'' και το ''Sacred Warpath'' από το ομότιτλο EP, στα οποία έπαιξε ο ίδιος ο Makka, όσο και στα παλιά και σταθερές αξίες ''Sodomy And Lust'', ''Outbreak Of Evil'', ''Blasphemer'', ή σε μετέπειτα στιγμές τύπου ''City Of God'' και σε βαρύτερα έπη τύπου ''The Saw Is The Law'' (με εισαγωγή του ''Surfing Bird'' παρακαλώ) και ''Νapalm In The Morning''. Eίναι ευτυχώς η 9η φορά που τους βλέπω, οι 4 τελευταίες με τον τύπο πίσω από τα δέρματα δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με τις 5 πρώτες. Ακούραστος, χαμογελαστός και παίζοντας σε πολλά σημεία χωρίς καν να κοιτάει τι παίζει, τους έχει εκτοξεύσει στη στρατόσφαιρα. Το συγκρότημα είχε φτιάξει κι ένα μικρό αυτοσχέδιο πανό με το λογότυπο τους να έχει φόντο μία Ελληνική σημαία, ενώ κατά τη διάρκεια της συναυλίας, ο Angelripper είχε πραγματικά χαζέψει, αναφέροντας ότι ''αυτό είναι το καλύτερο μέρος για μέταλ σε όλο τον κόσμο''!

 
Δεν έλειψαν φυσικά τα υπερκλασσικά ''Αgent Orange'', ''Tired And Red'' και ''Nuclear Winter'', ενώ το συγκρότημα είχε έξτρα βέλη στη φαρέτρα του τα εκτός σετ αλλά ''εφεδρείες'' ''Fuck The Police'' (το απαγορευμένο όπως τόνισε ο Τom), ''Μ-16'' και φυσικά την απαραίτητη διασκευή του ''Ιron Fist'' των Motorhead, όπου είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο Lemmy από κάπου εκεί ψηλά χαμογελούσε αγέρωχος! Από την άλλη δεν παίχτηκε το ''Proselytism Real'' που αναγραφόταν στο σετ, αλλά δε νομίζω να έλειψε από κανέναν. Το ολοκαύτωμα έκλεισε με την Αγία Τριάδα ''Remember The Fallen'' - ''Ausgebombt'' - ''Bombenhagel'' και δε νομίζω να υπήρξε άνθρωπος που να μην έφυγε ευχαριστημένος και πλήρης. Οι Sodom παίξανε κοινώς 23 κομμάτια (!) σε 110 λεπτά (!!!!) και δώσανε μαθήματα πως πρέπει να αντιμετωπίζεις ένα κοινό που σέβεσαι και σε έχει στηρίξει, όταν άλλοι έρχονται κι απλά κάνουν την αρπαχτή των 70-80 λεπτών συναυλίας με 10, βαριά 15 κομμάτια, ενώ έχουν να διαλέξουν από πάνω από 100. Εκστασιασμένοι όλοι τους και σε πολλά σημεία να αργούν να παίξουν το επόμενο κομμάτι επειδή απλά απολάμβαναν τις πολεμικές ιαχές του κοινού υπέρ τους, οι τρεις Γερμανοί τίμησαν τη βαριά φανέλα τους, την ίδρωσαν μέχρι στραγγίσματος και αποχώρησαν όπως άξιζαν. Κάτι μου λέει ότι θα τους ξαναδούμε σύντομα, μέχρι τότε, κρατάμε άλλη μία φοβερή εμφάνιση κι επίδειξη δύναμης και ευχόμαστε μακροζωία και υγεία στο συγκρότημα. Άξιοι, τίμιοι και εμπνευστές!

 

 

 

 

Για το Rock Overdose,

Δημήτρης Αλόρας

Comments