Αφιέρωμα SOEN: “Cognitive and Lateral Thinking Of Imperial Acceptance”

 

 

Soen ήρθαν επίσημα στη ζωή στις 28 Μαϊου του 2010, παρότι φημολογείται ότι είχαν ήδη σχηματιστεί από το 2004. Θεωρήθηκαν άμεσα ένα super group με το σκεπτικό ότι είχαν στις τάξεις τους τον εγνωσμένης αξίας ντράμερ Martin Lopez (ex Opeth, Amon Amarth) και τον πολυθρύλητο μπασίστα Steve DiGiorgio (Sadus, Autopsy, Death, Testament, James Murphy, Dragonlord, Iced Earth, Artension, Lunaris, Quo Vadis, Vintersorg, Sebastian Bach,Futures End, Charred Walls Of The Damned, Ephel Duath, Memorain, Mythodea, Spirits Of Fire, Act Of Denial και… το ακυκλοφόρητο ακόμα άλμπουμ των Megadeth, “The Sick, The Dying… And The Dead” είναι… μερικά από τα κατορθώματα του).

 

 

 

 

Στο συγκρότημα επίσης βρέθηκαν ο τραγουδιστής των Willowtree, Joel Ekelöf (προφέρεται Γιόελ κι όχι Τζόελ, όπως είναι η πρώτη σκέψη) και ο κιθαρίστας Joakim Platbarzdis. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, κάνει την εμφάνιση του το πρώτο τους κομμάτι με τίτλο “Fraccions”, ενώ θα δουλέψουν αρκετά κατά το 2011, ώστε να ετοιμάσουν το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο “Cognitive(8/10), το οποίο κυκλοφορεί από την Φιλανδική Spinefarm στις 15 Φεβρουαρίου του 2012. Ο δίσκος σε παραγωγή του Platbarzdis και με συμπαραγωγό τον Lopez, ήταν ένας φόρος τιμής στους Tool, καθώς μουσικά οι ομοιότητες ήταν κάτι παραπάνω από ορατές στο πρώτο άκουσμα.

 

 

 

 

 

 

Το πρώτο βίντεο του συγκροτήματος ήταν το κομμάτι που κλείνει το δίσκο, δηλαδή το “Savia”, σχεδόν ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του “Cognitive”. Το άλμπουμ πέραν των ακουστικών ομοιοτήτων με τους Tool, είχε και ως μηχανικό ήχου τον David Botrill, ο οποίος είχε δουλέψει στα δυο κορυφαία τους άλμπουμ ως παραγωγός, δηλαδή τα “Ænima” (1996) και “Lateralus” (2001), ενώ είχε συνεργαστεί και με τους Dream Theater στο “Metrpolis pt.II: Scenes From A Memory” το 1999.

 

 

 

Οι ομοιότητες στον ήχο έκαναν πολλούς οπαδούς αλλά και δημοσιογράφους να το αναφέρουν συνεχώς, με τον ίδιο τον Lopez να δηλώνει τότε ότι «Έχουμε επηρεαστεί από τους Tool, αλλά δεν τους θεωρώ απλά μια μπάντα, όσο ένα ολόκληρο είδος. Πέραν αυτού, δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι στο οποίο θέλω να διαφωνήσω, γράφουμε καλή μουσική ασχέτως του ποιους μπορεί να θυμίζουμε. Ο κόσμος τείνει να μην του αρέσει κάτι παρά να του αρέσει και ψάχνει να βρει λάθη αντί να δει τη μουσική σαν αυτό που είναι, καλή ή κακή». Με δεδομένο τον παραπάνω παράγοντα, οι Soen για πολλούς γέμιζαν το κενό που είχαν αφήσει οι Tool, καθώς είχαν ήδη περάσει 6 χρόνια από το “10.000 Days” του 2006 (και που να γνωρίζαμε ότι θα περνούσαν άλλα 7 μέχρι να βγει το “Fear Inoculum” το 2019)!

 

 

Το “Cognitive” απέσπασε θετικότατα σχόλια, ιδιαιτέρως για την πολύ καλή παραγωγή, τον βαρύ τους ήχο, το παίξιμο του Lopez και την φωνή του Ekelöf. Κατάφερε να μπει και στα Φιλανδικά charts στο νούμερο 32. Η σημαντική αρχή είχε ήδη γίνει και το συγκρότημα στη συνέχεια έδωσε κάποιες λίγες συναυλίες μέσα στη χρονιά, με όλο το 2013 και το 2014 σχεδόν, να αφιερώνονται στην δημιουργία του δεύτερου δίσκου τους. Δυστυχώς ο DiGiorgio δεν συνέχισε με το συγκρότημα καθώς οι υποχρεώσεις του με τις άπειρες μπάντες που αναφέραμε πιο πάνω δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει με το συγκρότημα.Το “Tellurian” (7.5/10) όπως ονομάστηκε το δεύτερο άλμπουμ τους, κυκλοφόρησε στις 11 Νοεμβρίου του 2014, και πάλι από την Spinefarm, και πάλι με παραγωγό τον Platbarzdis.

 

 

 

 

Στον δίσκο αυτό δεσπόζει το φοβερό εξώφυλλο με τον γιγάντιο ρινόκερο που βρίσκεται εν ώρα γεύματος, έτοιμο να φάει… ανθρώπους! Παρουσίαζε τους Soen με κομμάτια αρκετά μεγαλύτερης διάρκειας σε σχέση με το ντεμπούτο τους, με το μπάσο να αναλαμβάνει ο Stefan Stenberg, ενώ credits έχει λάβει και ο session μπασίστας Christian Andolf. Και πάλι οι Soen μπόρεσαν να αποσπάσουν θετικά σχόλια, ωστόσο η ομοιότητα με τους Tool αυτή τη φορά είχε αρχίσει να ενοχλεί λίγο, με αρκετό κόσμο να θεωρεί ότι οι Soen έπαιζαν safe μουσική κι ότι δεν ήταν διατεθειμένοι να ξεφύγουν από ένα ήχο ο οποίος δεν ακουγόταν πλέον και τόσο original. Δεν γνωρίζω αν το ασπάζονται και οι ίδιοι, αλλά το ότι δεν τιμούν και πολύ τα κομμάτια του στις συναυλίες ίσως έχει να κάνει με τα παραπάνω.

 

 

 

 

 

 

 

Το “Tellurian” είναι το μοναδικό τους άλμπουμ που δεν εισήλθε σε charts και μετά την περιοδεία του δίσκου, ο Platbarzdis αποτελεί παρελθόν, ώστε στη θέση του να έρθει ο Marcus Jidell των Avatarium (και σύζυγος της φοβερής τραγουδίστριας τους, Jennie-Ann Smith). Eπίσης μέσα στο 2014 γίνεται η πολύ καίρια μεταγραφή του πληκτρά Lars Åhlund, ο οποίος παραμένει μέχρι σήμερα στο συγκρότημα και έχει ενισχύσει πολύ τον ήχο τους με το παίξιμο του. Οι Soen έχασαν έναν κιθαρίστα/παραγωγό στο πρόσωπο του Platbarzdis αλλά είχαν την τύχη να βρουν ακριβώς το ίδιο στο πρόσωπο του Jidell, έτσι παρότι με λίγο μεγαλύτερη καθυστέρηση, βάζουν μπροστά για το τρίτο και απόλυτο άλμπουμ της δισκογραφίας τους, όπου επίσημα μπορούμε να αναφερθούμε σε αλλαγή επιπέδου και εκτόξευση της καριέρας τους.

 

 

 

Ο λόγος για το “Lykaia(10/10), το οποίο κυκλοφορεί στις 3 Φεβρουαρίου του 2017, και χαιρετίζεται άμεσα από όλους τους οπαδούς τους ως η κορυφαία τους κυκλοφορία ως τότε. Ο δίσκος αφήνει να διαφανεί και μια μικρή είσοδο επιρροών από τους Opeth, ίσα ίσα για να καμφθεί λίγο ο όρος των κλώνων των Tool, χωρίς προφανώς αυτό να σημαίνει ότι απουσιάζουν οι αναφορές στους Αμερικάνους. Στο “Lykaia” συναντούμε τους Soen πιο εκφραστικούς απ’όσο τους είχαμε συνηθίσει, ενώ η είσοδος του Jidell έχει κάνει θαύματα, όχι μόνο παικτικά αλλά και ηχητικά, καθώς μιλάμε για ανωτέρου επιπέδου παραγωγή και συνολική αύξηση όσων είχαν να προσφέρουν. Πολύ ανώτερο των δυο προκατόχων του και σκαλοπάτι για ότι έχει ακολουθήσει μέχρι σήμερα, το “Lykaia” θριάμβευσε σε διακρίσεις για το συγκρότημα.

 

 

 

 

 

 

Μπήκε στο νούμερο 48 των charts στην Αυστρία, το νούμερο 72 στην Γερμανία και το νούμερο 66 στην Ελβετία, ενώ μπήκε και στο νούμερο 18 του U.S. Top Heatseekers Albums! Κυκλοφόρησε από την UDR Music, ενώ την επόμενη χρονιά επανεκδόθηκε ως “Lykaia Revisited” από την Silver Lining Music στην οποία υπέγραψαν ενδιάμεσα.Τα πάντα έμοιαζαν ιδανικά στο συγκρότημα, ωστόσο είχαμε και πάλι νέες αλλαγές που ανησύχησαν αρκετούς, καθώς ο Jidell αποχώρησε μέσα στο 2018 και την θέση του πήρε ο Αμερικάνος Cody Lee Ford, όπου παραμένει μέχρι σήμερα ευτυχώς, καθώς το στυλ του ταιριάζει απόλυτα καλύτερα με των προκατόχων του και έχει ανεβάσει πολύ το συγκρότημα με την παρουσία του. Αν μιλούσαμε για άλλο συγκρότημα η ανησυχία θα ευσταθούσε, αλλά οι Soen μαθημένοι στα δύσκολα, ξέρουν ότι πρέπει να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο και πράγματι αυτό κάνουν, καθώς αυτό ακριβώς κάνουν στις αρχές του 2019.

 

 

 

 

 

 

Το ημερολόγιο δείχνει 1 Φεβρουαρίου και το 4ο άλμπουμ τους με τίτλο “Lotus”, (10/10) προκαλεί παγκόσμιο εθισμό, καθώς μιλάμε για το «αδερφάκι» του “Lykaia” ηχητικά, ενώ ειδικά στην χώρα μας οι Soen θα γίνουν πιο γνωστοί και αποδεκτοί από ποτέ, με αρκετούς να το χαρακτηρίζουν άλμπουμ της χρονιάς, διάκριση που το συνόδευσε σε αρκετά περιοδικά, Ελληνικά και μη, με την απήχηση της κυκλοφορίας του καλά να κρατάει μέχρι σήμερα. Το κοινό παθαίνει ένα μικρό σοκ, η Opeth αύρα αυξάνεται και η αντίστοιχη Tool αύρα μειώνεται, με αποτέλεσμα το προσωνύμιο Toolpeth που ευρηματικά χρησιμοποιήθηκε να μην είναι και τόσο υπερβολικό στην περίπτωση τους. Είναι και η πρώτη φορά που θα επισκεφτούν την χώρα μας, στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου του 2019 σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα αντίστοιχα, όπου γινόμαστε μάρτυρες ενός ηχητικού σεμιναρίου, σε μια από τις καλύτερες συναυλίες στην Ελλάδα ανεξαρτήτως είδους και με έναν κρυστάλλινο ήχο που είναι παράδειγμα προς μίμηση για κάθε ηχολήπτη και συγκρότημα εκεί έξω.

 

 

 

 

 

Την παραγωγή του δίσκου ανέλαβε το δίδυμο των David Castillo και Iñaki Marconi και το εκπληκτικό είναι ότι το συγκρότημα από τότε μας προετοίμαζε για το επόμενο άλμπουμ, το οποίο ήταν κατά ένα μέρος ήδη έτοιμο, με τον Lopez να δηλώνει «αν σας άρεσε το “Lotus”, το επόμενο μας άλμπουμ είναι ακόμα καλύτερο», με το κοινό εύστοχα να αναρωτιέται αν όντως γινόταν κάτι να είναι καλύτερο από αυτόν τον δίσκο, κι αν ναι, κατά πόσο. Το “Lotus” πήγε περίφημα στα charts όντας νούμερο 48 στην Αυστρία, νούμερο 166 στο Βέλγιο, νούμερο 22 στη Γερμανία, νούμερο 166 στην 185 στην Ολλανδία, νούμερο 37 στην Ελβετία και νούμερο 13 στο U.S. Top Heatseekers Albums! Έκτοτε και κορωνοϊού παρόντος, οι Soen αφοσιώθηκαν –αφού πρόλαβαν να περιοδεύσουν για το “Lotus”- στη δημιουργία του 5ου δίσκου τους, μάλλον αρκετά τυχεροί που πρόλαβαν να περιοδεύσουν και να συμπέσει η όλη πανδημία με την δημιουργία του δίσκου τους χωρίς να τους θέσει περισσότερα εμπόδια.

 

 

 

 

 

Πως το πάθανε, αυτή τη φορά το ημερολόγιο δεν έδειξε και πάλι Φεβρουάριο ως συνήθως! Έτσι στις 29 Ιανουαρίου πέρυσι, μέσα στην μεγαλύτερη προσμονή που υπήρχε ποτέ για δίσκο τους, κυκλοφορούν το “Imperial(8.5/10). Και πάλι μιλάμε για αλλαγές καθώς έχουμε την είσοδο του νέου μπασίστα Oleksii 'Zlatoyar' Kobel στο δυναμικό τους, με τον Åhlund –όπως και στο “Lotus”- να έχει αναλάβει και τις κιθάρες μαζί με τα πλήκτρα δίπλα στον Ford, ενώ την παραγωγή ανέλαβε μόνος του ο Marconi αυτή τη φορά. Φοβερός δίσκος και πάλι με μερικά από τα κορυφαία κομμάτια της καριέρας τους, αλλά η αίσθηση 15 μήνες μετά την κυκλοφορία του, είναι ότι είχε την «ατυχία» να έρθει μετά από δυο άψογα άλμπουμ και να μην μπορεί να ακολουθήσει την ίδια φρενήρη πορεία αποδοχής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν άρεσε πάρα πολύ άμεσα. Αυτό αποτυπώθηκε πάλι στα charts, όπου έγινε νούμερο 19 στην Αυστρία, νούμερο 123 στο Βέλγιο, νούμερο 17 στη Φινλανδία, νούμερο 16 στη Γερμανία, νούμερο 71 στην Ολλανδία και νούμερο 9 στην Ελβετία.

 

 

 

Αν δεν το παρατηρήσατε ήδη, παρότι δεν μπήκε στα charts στην Αμερική αυτή τη φορά, έλαβε τις υψηλότερες θέσεις της καριέρας τους στις προαναφερθείσες χώρες, δείγμα του ότι η δημοτικότητα τους ανεβαίνει συνεχώς, ενώ μάλλον βάσει της ως τώρα πορείας τους, αυτή θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο μελλοντικά. Οι Soen μπορεί να έκλεισαν μόλις μια δεκαετία δισκογραφίας φέτος από το ντεμπούτο τους, ωστόσο λιγότερο ή περισσότερο, οι 5 δίσκοι τους έχουν αποδείξει γιατί θεωρούνται ένα από τα καλύτερα και κυρίως ποιοτικότερα συγκροτήματα των τελευταίων ετών και γιατί το μουσικό κοινό έχει εναποθέσει πολλές από τις ελπίδες του στο να τους εμπιστεύεται για μια σχέση ποιότητας και αγάπης εκατέρωθεν. Όσοι ήταν την πρώτη φορά και είδαν το οπτικό και ακουστικό υπερθέαμα πριν 3 σχεδόν χρόνια, δεν το έχουν σκεφτεί καν και θα δώσουν εκ νέου το παρόν. Όσοι έχετε την παραμικρή αμφιβολία, μην κάνετε το λάθος να μην τους τιμήσετε γιατί όπως έκαναν αυτοί που θα έρθουν τώρα πρώτη φορά, βλέπανε βιντεάκια από την εμφάνιση και χτυπούσαν το κεφάλι τους στον τοίχο. Αναμένουμε μια κορυφαία βραδιά που θα μας γεμίσει χαρά, ενώ οι Soen μας δίνουν το δικαίωμα να περιμένουμε ακόμα περισσότερα πράγματα στο μέλλον από αυτούς.

 

 

 

 

 

Μ.Γ.

Comments