Δεν υπάρχουν πολλοί άλλοι καλλιτέχνες της γενιάς των Uriah Heep που μπορούν να επιδείξουν τέτοια δημιουργικότητα από το 1967 που ξεκίνησαν (ως Stalkers που μετεξελίχθηκαν σε Spice) μέχρι σήμερα. Το 1969, οι Spice άλλαξαν το όνομά τους σε Uriah Heep και 50 χρόνια και 25 δίσκους μετά, με μοναδικό αυθεντικό μέλος πλέον τον Mick Box, συνεχίζουν να κρατούν τις…ηλεκτρικές κιθάρες ψηλά, με το “Living The Dream” να είναι, όχι απλά αξιοπρεπές, αλλά και από τα καλύτερα άλμπουμ του κλασσικού rock μέσα στο 2018.
Έχοντας τον Dave Byron (αληθινό όνομα David Garrick) πίσω από το μικρόφωνο, μία από τις καλύτερες φωνές που ακούστηκαν ποτέ στο σύμπαν, οι Λονδρέζοι κυκλοφόρησαν μνημεία του σκληρού ήχου. Ο Byron (29-1-1947) μας άφησε στις 28-2-1985, αλλά ο Καναδός Bernie Shaw ανέλαβε να καλύψει το, δυσαναπλήρωτο είναι η αλήθεια, κενό του. Η περιήγησή μας στην ιστορία των θρυλικών Uriah Heep, θα πραγματοποιηθεί μέσω του “Live In Athens Greece 2011”, ενός ζωντανά ηχογραφημένου δίσκου από τη σειρά “Official Bootleg”, συναυλιών που έδωσαν στο πρόσφατο παρελθόν οι Heep. Ο δίσκος, με τον πλήρη τίτλο “Official Bootleg Volume Five - Live In Athens Greece 2011”, ηχογραφήθηκε στο γνωστό μας Gagarin 205, στις 12 Μαρτίου 2011. Το συγκρότημα μάλιστα, στο οπισθόφυλλο του δίσκου, αναφέρει το πόσο παθιασμένο είναι το ελληνικό κοινό, καθώς και αφοσιωμένο. Η Ακρόπολη δεσπόζει στο εξώφυλλο, όπως επίσης και αναφορές στα διασημότερα αρχαιοελληνικά μνημεία, που αποτελούν παγκόσμια κληρονομιά.
Ακολουθούν οι 13 συνθέσεις που ακούγονται στο συλλεκτικό αυτό άλμπουμ (το πλήρες set περιελάμβανε 3 επιπλέον κομμάτια, τα “Wake the Sleeper”, “Sunrise” και “Lady in Black”), με αναφορές και στους αυθεντικούς δίσκους στους οποίους αυτές ανήκουν:
“Gypsy” (“...Very 'Eavy Very 'Umble...”, 1970)
Από τον Ιούλιο του 1969 μέχρι και τον Απρίλιο του 1970, ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ στα Lansdowne Studios του Λονδίνου, το οποίο κυκλοφόρησε τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς. Τα δυναμικά φωνητικά του Byron είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του συγκροτήματος για τα πρώτα τους χρόνια. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του δίσκου, ο ντράμερ Alex Napier αντικαταστάθηκε από τον Nigel Olsson, του οποίου τη θέση ανέλαβε λίγο αργότερα ο Keith Baker.
“Bird of Prey” (“Salisbury”, 1971)
Στα τέλη του 1970 ηχογράφησαν το δεύτερο στούντιο άλμπουμ τους, χωρίς να καταφέρει να γνωρίσει ιδιαίτερη επιτυχία στη Μεγάλη Βρετανία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρ' όλα αυτά, έφθασε στην κορυφή των chart της Φινλανδίας, πορεία την οποία θα πραγματοποιούσαν και τα επόμενα τρία άλμπουμ του συγκροτήματος. Ο ήχος τους βάδιζε σε περισσότερο progressive rock μονοπάτια, ιδιαίτερα στο ομώνυμο κομμάτι, διάρκειας 16 λεπτών. Το τραγούδι “Lady in Black” γνώρισε επιτυχία ως single έξι χρόνια αργότερα, όταν ανέβηκε στο #5 των γερμανικών chart. Μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ο Baker αποχώρησε, για να αντικατασταθεί από τον Ian Clarke. Οι Uriah Heep περιόδευσαν για πρώτη φορά στην Αμερική, ανοίγοντας συναυλίες των Steppenwolf, ενώ μεταπήδησαν στην Bronze Records.
“July Morning”, “Look at Yourself” (“Look at Yourself”, 1971)
Τον Ιούλιο του 1971, ηχογράφησαν τον τρίτο τους δίσκο, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που ανέβηκε στο βρετανικό Top-40, φθάνοντας ως το #39. Στα τέλη της χρονιάς, ο Paul Newton αποχώρησε, για να αναλάβει τη θέση του μπασίστα ο Mark Clarke, ενώ λίγο αργότερα, εντάχθηκε στο συγκρότημα ο ντράμερ Lee Kerslake.
“Easy Livin'”, “Rainbow Demon” (“Demons and Wizards”, 1972)
Για τον επόμενό τους δίσκο, ο Clarke συμμετείχε μόνο στο τραγούδι “The Wizard”, αφού κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων αποχώρησε, για να έρθει στη θέση του ο Gary Thain και να ολοκληρώσει τα υπόλοιπα κομμάτια του νέου δίσκου, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1972, φθάνοντας στο #20 των βρετανικών chart και στο #23 των αντίστοιχων αμερικάνικων. Το single “Easy Livin'” ανέβηκε στο αμερικανικό Top-40, ενώ οι Uriah Heep είχαν ήδη ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις για τον επόμενο δίσκο τους “The Magician's Birthday”.
“Stealin'” (“Sweet Freedom”, 1973)
Το καλοκαίρι του 1973, ηχογράφησαν στη Γαλλία το δίσκο “Sweet Freedom”, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς, ενώ ήταν το τέταρτο χρυσό άλμπουμ του συγκροτήματος. Ο δίσκος έφθασε ως το #18 στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ ανέβηκε στο Top-20 πολλών ευρωπαϊκών chart. Στις αρχές του επόμενου έτους, ηχογράφησαν στο Μόναχο της Γερμανίας, το δίσκο “Wonderworld”.
“Return to Fantasy” (“Return to Fantasy”, 1975)
Το 1975 κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Return to Fantasy”, ανεβαίνοντας στο βρετανικό Top-10, όπου βραβεύθηκε ως ασημένιος δίσκος. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ, τη θέση του μπασίστα είχε αναλάβει ο John Wetton, λόγω του προβλήματος εθισμού στις ναρκωτικές ουσίες που αντιμετώπιζε ο Gary Thain, ο οποίος βρέθηκε νεκρός από υπερβολική δόση ηρωίνης, στις 8 Δεκεμβρίου 1975. Ακολούθησε μία παγκόσμια περιοδεία, κατά τη διάρκεια της οποίας, ο Βοx έπεσε από τη σκηνή στην εμφάνισή τους στο Λούισβιλ του Κεντάκι σπάζοντας ένα κόκαλο του δεξιού του χεριού.
“Free 'n' Easy”, “Free Me” (“Innocent Victim”, 1977)
Στα τέλη του 1977, κυκλοφόρησε το “Innocent Victim”, με το single “Free Me” να γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία στη Νέα Ζηλανδία όπου έφθασε ως το #3 αλλά και στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία όπου ανέβηκε στο Top-10. Παρ' όλα αυτά, ο δίσκος δεν κατάφερε να μπει στα βρετανικά ή τα αμερικανικά chart, γεγονός που επαναλήφθηκε στο “Fallen Angel” του 1978, στο οποίο οι Uriah Heep παρουσίασαν μία πιο μελωδική προσέγγιση.
“Book of Lies”, “Overload” (“Wake the Sleeper”, 2008)
Στις αρχές του 2007, ο ντράμερ Lee Kerslake αποχώρησε λόγω προβλημάτων υγείας, για να αντικατασταθεί από τον Russell Gilbrook, με τον οποίο ηχογράφησαν το άλμπουμ “Wake the Sleeper”, το οποίο κυκλοφόρησε στις 2 Ιουνίου του 2008.
“Only Human” (“Celebration - Forty Years Of Rock”, 2009)
Τον Οκτώβριο του επόμενου έτους, κυκλοφόρησε η συγκεκριμένη συλλογή για τον εορτασμό 40 ετών ύπαρξης του συγκροτήματος. Ο δίσκος περιέχει δύο νέα (“Corridors of Madness”, “Only Human”) τραγούδια και δώδεκα επανεκτελέσεις παλιών τραγουδιών τους.
Από τον τελευταίο τους δίσκο, “Living The Dream”, ξεχωρίζουν τα “Grazed By Heaven”, “Take Away My Soul”, “Knocking At My Door”, “Waters Flowin'”, “Rocks In The Road”, “Falling Under Your Spell” και “Dreams Of Yesteryear”, όπως τα εξηγεί και ο Παύλος Γιαννακόπουλος στην κριτική του (https://rockoverdose.gr/portfolio-view/uriah-heep-livingthedream/).
Οι Uriah Heep, πλέον, μετρούν 50 χρόνια ενεργής παρουσίας στο χώρο. Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει για πόσο καιρό ακόμα θα ανεβαίνουν στο συναυλιακό σανίδι και αναμφισβήτητα είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε ακόμα την ευκαιρία να απολαμβάνουμε ζωντανά, από κοντά αυτά τα τόσο σπουδαία συγκροτήματα που δυστυχώς σιγά-σιγά αποχωρούν από την ενεργό δράση. Τo ραντεβού μας με τους Uriah Heep είναι το κάλεσμα ώστε να επισφραγιστεί μία σχέση δεκαετιών και θα είμαστε εκεί ψυχή τε και σώματι την Πέμπτη 15/12 στο Fuzz Live Music Club και στη Θεσσαλονίκη στις 14 Δεκεμβρίου για να τιμήσουμε τη χρυσή τους επέτειο, ακούγοντας live τις μεγάλες επιτυχίες τους σε δύο τρίωρες συναυλίες.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
