Αφιέρωμα ACCEPT: Ένα όνομα, μια ιστορία!

"Accept what we do

This message to you

Is rock forever and ever

We've still got the feel

The music is real

And we'll rock'n'roll forever"

 

Πίσω στην πολύ μακρινή δεκαετία του ’60, και συγκεκριμένα το 1968, ο γνωστός σε όλους μας Udo Dirkschneider μαζί με τον κιθαρίστα Michael Wagener ιδρύουν τους Band X. Οι αλλαγές των μελών στη μπάντα ήταν πάρα πολλές και το μέλλον αβέβαιο, μέχρι που οι Wolf Hoffmann & Peter Baltes προσλαμβάνονται στη μπάντα. Το όνομα αλλάζει και γίνεται Accept, το 1976 εμφανίζονται σε ένα από τα πρώτα rock n’ roll φεστιβάλ της Γερμανίας –το Rock am Rhein- και έπειτα από αυτό το live προσφέρεται στους Accept ένα δισκογραφικό συμβόλαιο. Η μπάντα ηχογραφεί το ομότιτλο ντεμπούτο της και η ιστορία ενός θρύλου ξεκινά…

 

Ο πρώτος ομότιτλος δίσκος της μπάντας (1979) δεν γνωρίζει ιδιαίτερη επιτυχία, με αποτέλεσμα ο κιθαρίστας Gerhad Wahl και ο drummer Frank Friedrich να αποχωρήσουν. Οι αντικαταστάτες τους είναι οι Jorg Fischer (κιθάρα) & Stefan Kaufmann (drums). Καθώς οι Accept ετοίμαζαν τον δεύτερο δίσκο τους, στο ήδη προβαρισμένο υλικό τους προσθέτεται και το τραγούδι που έφερε τον τίτλο I’m A Rebel”, το οποίο είχε αρχικά γραφτεί για τους AC/DC όμως δεν θέλησαν εν τέλει να το κυκλοφορήσουν. Ο δίσκος ονομάζεται έτσι και κυκλοφορεί το 1980, και επίσης το κομμάτι τους δίνει τις πρώτες τηλεοπτικές εμφανίσεις αλλά και μεγαλύτερη προσοχή από τον Τύπο.

Τον επόμενο χρόνο οι Accept προσλαμβάνουν τον νέο τους manager, Gaby Hauke, και κυκλοφορούν τον νέο τους δίσκο που έφερε τον τίτλο Breaker”. Κάπου εκεί σιγά σιγά το όνειρο αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Οι Accept αρχίζουν να δημιουργούν ένα καλό όνομα σε ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και στις Η.Π.Α., οι πωλήσεις τους αυξάνονται και κάνουν και την πρώτη τους μεγάλη περιοδεία στην Ευρώπη στο πλευρό των Judas Priest και των Def Leppard, στα πλαίσια της World Wide Blitz Tour. Μετά την επιτυχημένη χρονιά, το 1982 η μπάντα γράφει ιστορία. Στις 2 Οκτωβρίου κυκλοφορεί το θρυλικό Restless and Wild”, όμως πριν την κυκλοφορία του ο Jorg Fischer έφυγε από τη μπάντα. Αντικαταστάτης του αρχικά ήταν ο Jan Koemmet αλλά απολύθηκε πριν τις ηχογραφήσεις του album. Στη συνέχεια στη μπάντα ήρθε ο Herman Frank για να δώσει μια μικρή σταθερότητα στο κιθαριστικό δίδυμο των Accept για λίγο καιρό όμως. Ο δίσκος έβαλε για πρώτη τη μπάντα στα charts της Σουηδίας και της Μεγάλης Βρετανίας, παρόλο που μέχρι τότε καμιά κυκλοφορία τους από τις τρεις προηγούμενες δεν είχε μπει σε charts, ούτε σε αυτά της Γερμανίας. Μέσα στον δίσκο εκτός από το ομότιτλο τραγούδι που γνώρισε μεγάλη επιτυχία, υπάρχουν δυο μεγάλοι ύμνοι του heavy metal (τι εννοείς ποια; Τα Princess of the Dawn” & Neon Nights” φυσικά!) και το κλασικό Fast as a Shark” που θεωρείται ένα από τα πρώτα speed metal κομμάτια.

Γνωρίζοντας όλο και μεγαλύτερη επιτυχία μετά την κυκλοφορία των δύο τελευταίων τους δίσκων, οι Accept δεν χάνουν χρόνο. Το 1983 αποτελεί ίσως το καθοριστικότερο έτος στην ιστορία τους με την κυκλοφορία του Balls to the Wall”. Σε αυτό το album συναντάμε για πρώτη φορά μια concept πινελιά στους στίχους της μπάντας, καθώς μιλά κυρίως για πολιτικά θέματα και τις σχέσεις των ανθρώπων. Με αυτόν τον δίσκο οι Accept μπήκαν εκτός από τα charts της Σουηδίας, για πρώτη φορά στα charts της Γερμανίας και των Η.Π.Α.! Κατά τη διάρκεια ενός show το 1983 στο Soligen οι Accept και ο κιθαρίστας Jorg Fischer επανενώθηκαν. Το 1984 ακολούθησε μια μεγάλη παγκόσμια περιοδεία, όπου support μπάντα ήταν οι Bad Steve, μια μπάντα με τα πρώην μέλη των Accept Dieter Rubach, Jan Koemmet & Frank Friedrich!

 

Η καριέρα των Accept έφτασε στο ζενίθ της το 1985, όπου η μπάντα κυκλοφόρησε ίσως το πιο γνωστό κι επιτυχημένο της album, το Metal Heart”. Παραγωγός του δίσκου ήταν ο Dieter Dierks (Scorpions), δίνοντας μια ξεχωριστή πινελιά στον ήχο και την πεντακάθαρη παραγωγή του album. Το album ήταν απόλυτα επιτυχημένο και μπήκε μεταξύ άλλων στα charts της Γερμανίας, Ελβετίας, Ιαπωνίας, Νορβηγίας, Σουηδίας, Μεγάλης Βρετανίας και των Η.Π.Α. Επίσης, οι Accept έκαναν μια παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του album, καθώς και την πρώτη τους live κυκλοφορία το Kaizoku-Ban”.

Η συνέχεια των Accept είναι με το Russian Roulette” το 1986, δείχνοντας μια στροφή προς το ήχο της μπάντας, όμως διατηρώντας τα κλασικά Accept στοιχεία. Το 1987 ο Udo Dirkschneider αποφασίζει να ακολουθήσει solo καριέρα και να αποχωρήσει από τους Accept. Παρά το μεγάλο πλήγμα, οι Accept βοήθησαν συνθετικά τον Udo στην κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου με τίτλο Animal House”.

 

Παράλληλα με τη βοήθεια που προσέφεραν στον πρώην τραγουδιστή τους, οι Accept κάνουν auditions για την εύρεση αντικαταστάτη. Εν τέλει τη θέση του τραγουδιστή παίρνει ο Αμερικανός David Reece και το 1989 κυκλοφορεί το Eat the Heat”. Παρόλο που οι πωλήσεις ήταν σε ικανοποιητικά επίπεδα, λόγω της ξαφνικής μεγάλης αλλαγής στο μουσικό ύφος της μπάντας, δεν απέσπασε ιδιαίτερα θετικά σχόλια από την πλειοψηφία του Τύπου και των οπαδών. Το μεγάλο πρόβλημα όμως για τους Accept δεν ήταν αυτό, καθώς ο για πολλά χρόνια drummer τους, Stefan Kaufmann, κατά τη διάρκεια της περιοδείας για την προώθηση του Eat the Heat” τραυματίζεται σοβαρά στην μέση. Αρχικά η μπάντα βρήκε τον αντικαταστάτη στο πρόσωπο του Ken Mary για το υπόλοιπο της περιοδείας. Όμως, μετά το τέλος αυτής οι Accept αποφασίζουν να διαλυθούν, λόγω των διαφορών τους με τον Reece και με τον τραυματισμό του Kaufmann.

 

Το 1990 κυκλοφόρησε το Staying a Life”, ένα live album το οποίο ηχογραφήθηκε το 1985, όμως κυκλοφόρησε τότε ως ένα «αναμνηστικό» από την πορεία τους αυτά τα χρόνια. Κι ενώ όλοι πίστευαν πως οι Accept είχαν τελειώσει, καθώς και ο Udo γνώριζε μεγάλη επιτυχία με την προσωπική του μπάντα, το 1992 όλα έρχονται τούμπα και οι Accept ανακοινώνουν την επανένωση τους με τους Udo Drikschneider, Wolf Hoffmann, Peter Baltes & Stefan Kaufmann να αποτελούν το line up τους! Μέσα σε 2 χρόνια, το 1993 & 1994, οι Accept κυκλοφορούν δύο δίσκους, τα Objection Overruled” & Death Row”, και κάνουν δύο παγκόσμιες περιοδείες. Πριν όμως την έναρξη της περιοδείας για την προώθηση του Death Row” γίνεται γνωστό πως εξαιτίας του τραυματισμού που είχε υποστεί λίγα χρόνια πριν, ο Kaufmann δεν θα μπορέσει να ξαναπαίξει ποτέ ξανά drums… Η μπάντα προσέλαβε ως αντικαταστάτη του τον Stefan Schwarzmann (Running Wild, Helloween) και κάνει την περιοδεία.

Το 1996 κυκλοφόρησαν το Predator”. Όμως και οι τρεις δίσκοι δεν γνωρίζουν ούτε στο ελάχιστο την επιτυχία που είχαν οι προκάτοχοί τους. Μετά από την παγκόσμια περιοδεία τους σε Βόρεια & Νότια Αμερική, Ευρώπη & Ασία η μπάντα διαλύεται για δεύτερη, και όπως όλα φαινόταν μετά το «αποτυχημένο» comeback, και τελευταία φορά. Για την ιστορία, να αναφέρω πως στα πλαίσια της περιοδείας του Objection Overruled” οι Accept βρέθηκαν για πρώτη φορά στη χώρα μας για δυο σαρωτικές εμφανίσεις στο θρυλικό “Ρόδον”.

 

Μετά την τελευταία διάλυση των Accept, όλα της τα μέλη ασχολούνταν με τη μουσική και με διάφορα projects, ενώ η επιτυχία των U.D.O., της προσωπικής μπάντας του Udo Dirkschneider, δεν ήταν μικρή. To 2005 η μπάντα λαμβάνει πολλές προσκλήσεις από πολλά festivals της Ευρώπης για να εμφανιστούν με το κλασικό line up (Dirkschneider, Hoffmann, Baltes, Frank & Schwarzmann). Κι έτσι κι έγινε. Η μπάντα κάνει μια περιοδεία με αυτό το line up σε διάφορα καλοκαιρινά festivals (ανάμεσα τους και το δικό μας Rockwave Festival) και όλα έχουν τεράστια επιτυχία. Το τελευταίο τους show από αυτό το μικρό reunion ήταν στο Kaliarka Rock Fest της Βουλγαρίας. Παρόλη την επιτυχία όμως, η μπάντα δεν συνέχισε την πορεία της και διαλύθηκε ακόμη μια φορά.

Στα επόμενα χρόνια οι φήμες για δισκογραφική επιστροφή ήταν πολλές, όμως ο Udo πάντοτε διέψευδε οποιοδήποτε τέτοιο πλάνο και οι Accept κρατούσαν σιωπηλή στάση. Το 2009 ο Peter Baltes είπε πως κλείστηκαν παρέα με τον Wolf Hoffmann στο σπίτι του και τζάμαραν παρέα για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο. Οι δηλώσεις του Baltes ήταν οι εξής: «Κάτι τέλειο βρίσκεται στα σκαριά, θα σας πληροφορήσω όλους σύντομα. Let’s make the “Metal Heart” beat again!». Ειδικά με την τελευταία του φράση, δεν άφησε πολλά στη φαντασία των οπαδών της μπάντας. Ο Mark Tornillo ανακοινώνεται ως ο νέος τραγουδιστής της μπάντας, ενώ η επιστροφή των Herman Frank & Stefan Schwarzmann προκαλούν ντελίριο ενθουσιασμού στους φίλους των Accept! Η μπάντα μπήκε στο studio και ξεκίνησε να ηχογραφεί το Blood of the Nations”, το πρώτο album των Accept μετά από 14 χρόνια! Παραγωγός ήταν (όπως παραμένει μέχρι σήμερα) ο Andy Sneap.

Στις 8 Μαΐου 2010 οι Accept δίνουν την πρώτη τους Αμερικάνικη συναυλία μετά από 15 χρόνια, στο Gramercy Theatre της Νέας Υόρκης. Στις 21 Μαΐου το βίντεο για το Teutonic Terror” βλέπει τη δημοσιότητα και όλοι καταλαβαίνουν πως οι Accept δεν γύρισαν για πλάκα. Το βίντεο βρίσκεται στην 5ή θέση των videos στο MySpace κοντράροντας καλλιτέχνες όπως οι Miley Cyrus, Justin Bieber & Christina Aguilera. Επίσης, από τη στιγμή κυκλοφορίας του, βρέθηκε στην πρώτη θέση του MySpace Global Metal Charts.

 

Στις 13 Ιουνίου οι Accept άνοιξαν τη συναυλία των AC/DC στη Στουτγκάρδη και έκαναν headline εμφανίσεις στo Sonisphere Festival της Ρουμανίας και της Τουρκίας. Στις 20 Αυγούστου η δισκογραφική επιστροφή τους ήταν γεγονός με το Blood of the Nations” να βρίσκεται στα δισκοπωλεία. Η επιτυχία που γνώρισε ήταν τεράστια, καθώς βρέθηκε στην ψηλότερη θέση των charts από οποιονδήποτε άλλο δίσκο της μπάντας, ενώ αποθεώθηκε από Τύπο και οπαδούς! Μάλιστα, στο τέλος της χρονιάς ψηφίστηκε σε πολλά περιοδικά ως δίσκος της χρονιάς. Η μπάντα έκανε μια τεράστια παγκόσμια περιοδεία, με πάρα πολλά shows να είναι sold out. Ανάμεσα σε αυτά, ήταν και η εμφάνισή τους στο Gagarin, όπου αρχικά η συναυλία ανακοινώθηκε ως sold out και πως μπορούν να τυπωθούν και να πωληθούν μόλις 30 εισιτήρια τα οποία θα ήταν διαθέσιμα από το μεσημέρι την ημέρα της συναυλίας. Τριψήφιος αριθμός ανθρώπων βρέθηκε έξω από τον χώρο στη Λιοσίων για να προλάβει ένα από τα ελάχιστα μαγικά χαρτάκια και να έβλεπε το πρώτο headline show των Accept στην Ελλάδα μετά από 17 χρόνια!

Η συνεργασία του Andy Sneap και των Accept συνεχίστηκε. Η μπάντα κυκλοφόρησε ένα επίσης πετυχημένο και ποιοτικό album, το Stalingrad” που κυκλοφόρησε το 2012. Εκτός των άλλων, η μπάντα έκανε την παρθενική της εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη στις 19 Οκτωβρίου 2012 στα πλαίσια της περιοδείας για την προώθηση του δίσκου, με μια λαοθάλασσα να γεμίζει κάθε άκρη του Principal και να τους χειροκροτεί. Η μπάντα συνεχίζει ακάθεκτη και το 2014 κυκλοφορεί την (μέχρι στιγμής) τελευταία studio κυκλοφορία με τίτλο Blind Rage”.

 

Στις 28 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους οι Herman Frank & Stefan Schwarzmann ανακοινώνουν πως αποχωρούν (και πάλι) από τους Accept. Λίγο πριν την έναρξη του δεύτερου μέρους της Ευρωπαϊκής τους περιοδείας για την προώθηση του Blind Rage” η μπάντα ανακοίνωσε τους αντικαταστάτες. Στη θέση του κιθαρίστα μπήκε ο Uwe Lulis (ex-Grave Digger) ενώ ως drummer προσλήφθηκε ο εξαιρετικός όπως αποδείχθηκε Christopher Williams. Αυτή τη στιγμή η μπάντα δουλεύει πάνω στον νέο της δίσκο που λογικά θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2018!

 

Η τελευταία εμφάνιση των Accept ήταν τον Μάιο του 2015 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η μπάντα επιστρέφει για να προσφέρει μια heavy metal συναυλία που όσοι την παρακολουθήσουν για πρώτη φορά, θα την θυμούνται για πολλά χρόνια. Οι Accept θα είναι στο πλευρό των Sabaton και οι συναυλίες θα γίνουν ΑΥΤΗ την Τετάρτη 8 Μαρτίου στην Αθήνα (Piraeus 117 Academy) & Πέμπτη 9 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη (Fix Factory of Sound). Τις συναυλίες θα ανοίξουν οι Twilight Force.

 

Μην τους χάσετε γιατί θα χάσετε!

 

Comments