Στον απόηχο του θριαμβευτικού δεύτερου άλμπουμ των The Temple, ονόματι “Of Solitude Triumphant”, το Rock Overdose και ο Άγγελος Κατσούρας βρήκαν την ευκαιρία να ανακρίνουν τον μπασίστα/τραγουδιστή Father Alex και να μάθουν για τη διαδικασία ηχογραφήσεων, το πώς προέκυψε το ηχητικό αποτέλεσμα, τι εστί doom metal για το συγκρότημα και πως σκοπεύουν να κινηθούν μελλοντικά.
Ακολουθεί πλήρης ανάλυση για ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς που πρόσφατα μας άφησε.
Rock Overdose: Αρχικά τα ειλικρινή μας συγχαρητήρια για τον υπερδίσκο σας. Θεωρώ όπως και οι περισσότεροι –αν όχι όλοι- όσοι τον άκουσαν, ότι είναι άνετα ο doom δίσκος της χρονιάς. Το αρχικό ερώτημα είναι αν και κατά πόσο εσείς οι ίδιοι νιώθατε ή περιμένατε ότι θα είχατε δημιουργήσει κάτι τόσο σπουδαίο κατά τη σύνθεση του.
Father Alex: Ευχαριστώ πάρα πολύ! Τα κομμάτια τα δουλεύουμε 6 χρόνια επειδή πιστεύαμε σε αυτά και στο τελικό αποτέλεσμα που θέλαμε να επιτύχουμε. Για το λόγο αυτό κάναμε και ένα demo του δίσκου, έτσι ώστε να τα μελετήσουμε σε βάθος και να διορθώσουμε λεπτομέρειες, όπως και έγινε. Το ότι θα βγει τόσο ικανοποιητικό όμως το αποτέλεσμα και θα δημιουργηθεί τέτοιος ντόρος, ομολογώ πως δεν το πίστευα.
Rock Overdose: Πέρασαν 6 χρόνια από το ντεμπούτο σας “Forevermourn”, με όλο το ρίσκο που περιείχε αυτό το διάστημα απουσίας, πιστεύεις ότι ο πρώτος δίσκος άντεξε το τεστ του χρόνου; Πέραν της καραντίνας που πήγε πίσω κάθε μπάντα στον κόσμο, ποιοι άλλοι παράγοντες επηρέασαν την καθυστέρηση της κυκλοφορίας του νέου δίσκου;
Father Alex: Νομίζω πως ήταν οριακά. Ο πρώτος δίσκος απλά έθεσε τις βάσεις για να ακολουθήσει αυτό που γίνεται τώρα. Είδαμε ποιοι είμαστε, τι μπορούμε να κάνουμε, τι μπορούμε να βελτιώσουμε έτσι ώστε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Ο κυριότερος λόγος ήταν η καραντίνα, κατά τη διάρκεια της οποίας αποσυντονιστήκαμε όλοι και μέχρι να συναρμολογηθούμε πάλι...πέρασαν 6 χρόνια!
Rock Overdose: Λένε πολλοί ότι «μην κρίνεις ένα προϊόν από το κάλυμμα του» που αντίστοιχα μας παραπέμπει στο «μην κρίνεις ένα δίσκο από το εξώφυλλο του». Στη δική σας περίπτωση όμως, τελικά κυριαρχεί το φως μέσα από το σκοτάδι. Θα θέλαμε λίγα λόγια για το concept του εξωφύλλου κι αν πιστεύετε ότι έχει βοηθήσει στο να γίνει πιο αποδεκτό το άλμπουμ.
Father Alex: Μιλώντας προσωπικά, πάντα επηρεάζομαι θετικά και ίσως και προκαταβάλλομαι θετικά από ένα ωραίο εξώφυλλο. Οπότε ήθελα το δικό μας πέρα από αντιπροσωπευτικό, να είναι και όμορφο. Έτσι, όταν πρωτοείδα το δίσκο “Age of Aquarius” (The Villagers Of Ioannina City), αμέσως αναζήτησα το δημιουργό του. Τότε, είδα το σύνολο της δουλειάς που κάνει και είπα ότι αυτός αρμόζει να είναι αυτός που θα μας αναλάβει.
Το εξώφυλλο προέκυψε κατόπιν ακρόασης της μουσικής μας και εμπέδωσης των στίχων μας από τον Φώτη Βάρθη και είναι αντιπροσωπευτικό του concept του δίσκου που έχει να κάνει με το ταξίδι της ψυχής. Έχει επίσης βοηθήσει πάρα πολύ στο να γίνει αποδεκτός ο δίσκος για το λόγο που εξήγησα πιο πάνω, ότι πολλοί είναι ακραία θετικά προκατειλημμένοι για ένα μουσικό αποτέλεσμα μόνο και μόνο αν τους αρέσει το εξώφυλλο!
Rock Overdose: Έχετε καταφέρει από την αρχή κιόλας με την αναφορά στο Άξιον Εστί από την εισαγωγή «Με Το Λύχνο Του Άστρου» να μεταφέρετε κάτι ιερό για τον πολιτισμό μας, συνδυάζοντας τον με την ατμόσφαιρα του δίσκου. Πως άραγε πιστεύετε ότι φτάνουμε στο φως ως απώτερη αναζήτηση και πως τελικά ο μελαγχολικός doom τόνος σας καταλήγει λυτρωτικός στο τέλος;
Father Alex: Έτσι οφείλει να είναι το αληθινό doom. Να οδηγεί σε μία κάθαρση. Το intro, πέρα της ελληνικής κουλτούρας και επιρροής που θέλαμε να κάνουμε αισθητή, υποδηλώνει και το τι θα ακολουθήσει στο δίσκο. Τα φωνητικά προμηνύουν τις χορωδίες που θα ακολουθήσουν και οι στίχοι το θέμα με το οποίο ασχολούμαστε, την ψυχή. Στο φως φθάνουμε με την απώτερη αναζήτηση, κυρίως του εαυτού μας. Όντας παρατηρητές μπορούμε να δούμε όλα αυτά που γίνονται και να τα ερμηνεύσουμε έτσι ώστε να βελτιωθούμε και να φτάσουμε στο φως.
Rock Overdose: Κακά τα ψέματα, το doom ενώ είναι το πιο αγνό ύφος του μεταλλικού ήχου, ήταν πάντα για λίγους. Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια πάντα ξεπροβάλλει ένα μεγάλο άλμπουμ κάθε χρονιά και φέτος έμελλε να είναι το δικό σας.
Η ερώτηση έχει δυο σκέλη: 1)Περιμένατε ποτέ ότι θα αναφέρεστε ανάμεσα σε μπάντες που αγαπάτε και σας επηρέασαν; 2)Θεωρείτε κι εσείς ότι υπάρχει μια άνοδος του είδους και μια λίγο ευρύτερη αποδοχή του τα τελευταία χρόνια; Αν ναι, είναι κάτι που σας ενοχλεί γιατί θα το θέλατε πιο underground; Αν όχι, τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να λάβει τη θέση που πραγματικά του αξίζει στο σύνολο του μεταλλικού ήχου;
Father Alex: Η αλήθεια είναι ότι τα καλά άλμπουμ έχουν λιγοστέψει, οπότε οτιδήποτε “απλά καλό” έχει ανταπόκριση μέσα στη συνολική ανομβρία του είδους. Πάντα πίστευα ότι μία μέρα μία δουλειά μας θα φτάσει ψηλά, λόγω του ότι αυτό που κάνουμε δεν αποσκοπεί πουθενά παρά μόνο στην ανιδιοτελή αγάπη μας για το doom metal και το metal γενικότερα. Άνοδος του είδους οπαδικά θα το δεχόμουν. Μουσικά δε νομίζω να έχουμε κάποια πρόοδο, ίσα ίσα τα καλά albums μειώνονται ανά το χρόνο. Το doom έχει ήδη τη θέση που του αξίζει, underground και για λίγους
Rock Overdose: Θα θέλαμε να μάθουμε πως γεννιέται ένα κομμάτι σας, έχετε κάποιο μουσικό μέρος και χτίζετε πάνω σ’ αυτό και μπαίνουν μετά οι στίχοι, ή αντίστροφα; Επίσης θα θέλαμε να μάθουμε πως κύλησαν οι ηχογραφήσεις και πως απέκτησε ο δίσκος αυτή την πεντακάθαρη παραγωγή η οποία ωστόσο παραμένει παραδοσιακή σε ύφος;
Father Alex: Τα κομμάτια παραδοσιακά γράφονται από μένα με τον εξής τρόπο. Μου έρχεται στο μυαλό η μελωδία της φωνητικής γραμμής και σχεδόν πάντα οι στίχοι πάνω κάτω που θα την πλαισιώσουν. Έτσι αρχίζω και χτίζω τη βασική δομή. Μετά το παρουσιάζω στην υπόλοιπη μπάντα και συνθέτουμε ομαδικώς με ιδέες κλπ τα οποία στο τέλος για το τελικό αποτέλεσμα “μπλεντάρονται” από μένα για να υπάρξει συνοχή.
Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν ομαλά, υπήρξαν επεισοδιακές, αλλά στο τέλος όταν όλοι κατάλαβαν τι πρέπει να γίνει, μείναμε όλοι ικανοποιημένοι. Επιλέξαμε για αυτό το δίσκο ως παραγωγό μας τον Νικόδημο για αυτόν ακριβώς το λόγο. Για μια καλή παραγωγή με προσωπικότητα!
Rock Overdose: Παρουσιάσατε ήδη ζωντανά τον δίσκο σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, προσωπικά μπορώ να πω ότι καταφέρατε να βγάλετε και την ατμόσφαιρα του στο σανίδι ιδανικά. Εσείς θεωρείτε ότι πετύχατε αυτό που πραγματικά θέλατε σ’αυτές τις εμφανίσεις ως πρώτη γεύση; Θα υπάρξει η δυνατότητα να έχετε συναυλιακή δραστηριότητα ή είναι κάτι που δεν εξαρτάται μόνο από εσάς;
Father Alex: Από τη στιγμή που βγήκε ο δίσκος, έχουμε κάνει 2 συναυλίες που παρουσιάστηκε ο δίσκος εξολοκλήρου. Θεωρώ ότι τα έχουμε πάει αρκετά καλά, ωστόσο έχουμε τη δυνατότητα να τελειοποιήσουμε το παίξιμο και την απόδοση μας στις επόμενες συναυλίες που έρχονται! Συναυλιακή δραστηριότητα θα υπάρξει, αλλά δεν μπορώ να αποκαλύψω κάτι προς το παρόν, μονάχα την εμφάνιση μας 27 Ιανουαρίου στο 8ball με τους Ιταλούς Messa.
Rock Overdose: Ως κομμάτι της Ελληνικής σκηνής, η πεποίθηση είναι ότι όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο περισσότερες καλές μπάντες εμφανίζονται σε κάθε είδος. Πως βλέπετε την εξέλιξη της όσο εξελίσσεστε κι εσείς οι ίδιοι; Επίσης μου έκανε θετικότατη εντύπωση που στην συναυλία σας είδα πολλά μέλη άλλων συγκροτημάτων, νιώθεις ότι είναι πρόσφορο το έδαφος για αλληλοστήριξη, ενώ παλιά ήταν δεδομένο ότι δυστυχώς δεν υπήρχε;
Father Alex: Συμφωνώ πολύ σε αυτό, η ελληνική σκηνή έχει δυναμώσει πάρα πολύ με πολλές αξιόλογες μπάντες και αυτό συνεχίζεται ακάθεκτο! Έτσι κι εμείς πιστεύω, εξελισσόμαστε και αυτό αντηχεί και στους δίσκους μας. Το κύριο συστατικό της εξέλιξης μας, πέραν από τη μουσική εμπειρία, είναι και οι δεσμοί δεσίματος μεταξύ μας. Έχουμε μάθει πλέον ο ένας τον άλλον και προοδεύουμε συνολικά σαν ομάδα.
Κι εμένα μου έκανε θετική εντύπωση και έτσι θα έπρεπε να γίνεται γενικά. Φιλιά πολλά στα παιδιά από Sacral Rage, Nightbreed/Speedrush, Aeon Aphelion, Exarsis που έδωσαν το παρόν και σε όλους τους άλλους που μου διαφεύγουν τώρα! Αυτό είναι και το νόημα αυτών των συναυλιών, η αλληλοστήριξη. Ενωμένη η σκηνή θα ήταν ακόμα καλύτερη, αλλά δυστυχώς και στις μέρες μας δεν είμαστε τόσο δεμένοι όσο θα έπρεπε..
Rock Overdose: Ότι ο δίσκος σας δεδομένα θα βρεθεί στις περισσότερες λίστες περιοδικών στα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς, το θεωρούμε δεδομένο με την προϋπόθεση ότι δεν ακούει ο κόσμος μόνο 100 άλμπουμ το χρόνο. Εσείς αντίστοιχα ποια άλμπουμ του 2022 θεωρείτε ότι έκαναν τη διαφορά για σας προσωπικά ως οπαδούς; Υπήρξε κάποια μπάντα του είδους σας που σας τράβηξε το ενδιαφέρον;
Father Alex: Ευχαριστούμε πολύ! Όντως είναι στις περισσότερες λίστες με τα αγαπημένα/καλύτερα της χρονιάς και μας ευχαριστεί απεριόριστα. Εγώ όσο πρόλαβα και άκουσα, ξεχώρισα το Hallas, το νέο Crippled Black Phoenix, το νέο Muse, το Vital Spirit, Tome of The Unreplenished, το νέο Immolation και το νέο Εarly Moods.
Rock Overdose: Το να βγει ο δίσκος ήταν το δύσκολο κομμάτι, ή αυτό αρχίζει τώρα με όσα ακολουθούν την κυκλοφορία του; Είμαι υπέρμαχος του ρητού «Είναι εύκολο να φτάσεις στην κορυφή, αλλά δύσκολο να παραμείνεις εκεί». Έχετε κάποια ιδέα που δεν μπήκε στο δίσκο και θα χρησιμοποιηθεί μελλοντικά, ή είναι νωρίς ακόμα να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο;
Father Alex: Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο. Συμφωνώ με το ρητό και πιστεύω έχουμε ανεβάσει αρκετά τον πήχη για εμάς τους ίδιους. Οπότε δυσκολεύομαι να σκεφτώ προς το παρόν τι μπορεί να ακολουθήσει και πως. Ιδέες και riffs ωστόσο υπάρχουν και πιστεύω σύντομα θα αρχίσουμε να συνθέτουμε το νέο υλικό. Τώρα, πως θα βγει είναι εντελώς άγνωστο. Αρκούμαστε προς στιγμήν σε αυτά που έχουμε και στην προώθησή τους
Rock Overdose: Μια οπαδική ερώτηση λίγο πριν το τέλος. Πιστεύετε ότι όταν αγαπάς πολύ ένα είδος όπως εσείς το doom, είναι πιο μεγάλο το κίνητρο να το υπηρετήσετε με όλες σας τις δυνάμεις; Θεωρώ αδύνατο να έβγαινε τέτοιο αποτέλεσμα αν δεν ήξερα ότι ζείτε και αναπνέετε γιαυτό. Μπορεί ο μουσικός να σκοτώσει τον οπαδό μέσα του, ή πρέπει να τον κρατάει ζωντανό για να έχει κι ο ίδιος εγρήγορση σαν δημιουργός;
Father Alex: Ακριβώς. Το doom metal για μας είναι κάτι ιερό. Παίζουμε αυτή τη μουσική επειδή είμαστε οπαδοί και μας αρέσει να την υπηρετούμε ανιδιοτελώς. Το πιο μεγάλο κίνητρο μας είναι να διατηρήσουμε το doom αγνό μέσω της μουσικής μας, σαν απάτητο χιόνι. Συμφωνώ ότι αν δεν είχαμε το πάθος να παίξουμε τη μουσική που θέλουμε και ψάχνουμε να ακούμε, το αποτέλεσμα δε θα ήταν το ίδιο. Το περιεχόμενο του δίσκου είναι άκρως ειλικρινές και μας εκφράζει 100% ως οπαδούς του είδους.
Rock Overdose: Για το τέλος, αφού εκφράσουμε και πάλι το θαυμασμό μας για τη δημιουργία σας, θα θέλαμε να σας αφήσουμε χώρο να αναφέρετε ότι θεωρείτε απαραίτητο που δεν το καλύψαμε. Ευχόμαστε ανάλογη –αν όχι ανώτερη όσο αυτό είναι πιθανό- έμπνευση μελλοντικά και να κυνηγάτε πάντα τα όνειρα σας. Ο Θεός μαζί σας!
Father Alex: Ευχαριστούμε πάρα πολύ για όλα, για τις πανέμορφες κριτικές, που μας συμπεριέλαβες στις λίστες σου και για τη συνέντευξη. Το metal ενώνει! Ευχαριστούμε επίσης όλους εκείνους που εκτίμησαν το δίσκο, πόσο μάλλον εκείνους που ένιωσαν συναισθήματα μαζί του. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι! Καλή συνέχεια!
Όλες οι φωτογραφίες από τον Tasos Agapis Photography
https://www.facebook.com/TasosAgapis
Για το Rock Overdose
Συνέντευξη: Άγγελος Κατσούρας
Comments
