Νοέμβρης 2022, σε πρόσφατη επίσκεψή μου στο Παρίσι, δε θα μπορούσα να παρακάμψω το μεγαλύτερο κοιμητήριο της πόλης Père Lachaise, εκεί που ανάμεσα στο Μολιέρο, τον Μπαλζάκ, τον Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, τον Σοπέν, την Εντίθ Πιάφ και πολλούς άλλους καλλιτέχνες (και όχι μόνο), είναι θαμμένο το σώμα του Jim Morrison.
Πρόκειται για τον τόπο συνάντησης των απανταχού θαυμαστών του Jim, όπου ο καθένας με τον τρόπο του αποτίει φόρο τιμής στο πνεύμα του - εκεί, μπροστά από το ταπεινό μνημείο του, που βρίσκεται ανάμεσα σε πολλά μεγαλοπρεπή επιτάφια γλυπτά και φέρει την λιτή επιγραφή στα ελληνικά "ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ", δηλαδή όπως του πρόσταζε ο "δαίμονάς του", σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή του θεωρούσε σωστό.
Μέσα σε αυτό το ιδιαίτερο μέρος, που αναδείκνυε ταυτόχρονα η φθινοπωρινή ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με το μελαγχολικό συναίσθημα που σου βγάζει ένας τέτοιος χώρος, το βλέμμα μου τράβηξε αυτή τη φορά, ένα διαφορετικό ταφικό μνημείο, λίγα μόνο βήματα μακρυά απ' αυτό του Jim Morrison. Είναι μιας νέας πανέμορφης κοπέλας μόλις 21 ετών που όπως διάβασα στην επιτάφια επιγραφή σκοτώθηκε στη σφαγή του Bataclan. Το όνομά της Suzon Garrigues.
Ομολογώ πως είχα ξεχάσει την τραγική εκείνη μέρα του Νοέμβρη (2015) που ένοπλοι τρομοκράτες σκόρπισαν το θάνατο στο δημοφιλές συναυλιακό χώρο του Παρισιού, σκοτώνοντας ακαριαία 90 περίπου αθώα άτομα που είχαν πάει να δούν τους Eagles Of Death Metal. Κι όμως, έχουν περάσει μόλις 7 χρόνια. Αν ζούσε σήμερα η Suzon θα είχε την ηλικία του Jim, όταν "έφυγε" κι εκείνος για το μακρυνό του ταξίδι.
13 Νοέμβρη 2015 - 13 Νοέμβρη 2022, κι εγώ βρέθηκα στο σημείο αυτό εντελώς συμπτωματικά. Αντικρίζοντας τη φωτογραφία της πανέμορφης Suzon, ένιωσα πως μια καθόλου τυχαία συγκυρία με έφερε σε εκείνο το σημείο, εκείνη τη μέρα. Αργότερα έψαξα την ιστορία της κοπέλας διαβάζοντας για εκείνη και τη σύντομη ζωή της.
Η αδικοχαμένη Suzon είχε πάει στη συναυλία των Eagles Of Death Metal, με τον 17 χρονο αδερφό της Paul, στον οποίο είχε κάνει δώρο το εισιτήριο για τα γενέθλιά του! Εκείνος κατάφερε να σωθεί, εκείνη όμως δε γλύτωσε. Έμελε να αφήσει την τελευταία της πνοή σε ένα χώρο χαράς. Τραγική ειρωνεία, τραγικό τέλος ... και πόσες άλλες παρόμοιες ιστορίες θα υπάρχουν για κάθε ένα απ' τα 90 θύματα της αποφράδας εκείνης μέρας.
Η Suzon ήταν τριτοετής φοιτήτρια της μοντέρνας λογοτεχνίας στη Σορβόννη και αγαπούσε την rock μουσική. Μια νέα κoπέλα γεμάτη όνειρα για τη ζωή που είχε μπροστά της και όμως ... "έφυγε" τόσο άδικα και τόσο βάναυσα. Μια αθώα και νέα ψυχή που αντιπροσωπεύει πλέον όλους εμάς, είναι φίλη μας.
Είμαι σίγουρη πως η Suzon θα είχε ακούσει Doors, θα είχε διαβάσει τους στίχους του Jim Morrison και πιθανόν να είχε προλάβει να τον επισκεφθεί κι εκείνη στην τελευταία του κατοικία.
Εκείνος δε φοβόταν το θάνατο, ζούσε "κατά τον δαίμονα εαυτού" κι όπως είχε πει κάποτε:
"People fear death even more than pain. It's strange that they fear death. Life hurts a lot more than death. At the point of death, the pain is over."
"Οι άνθρωποι φοβούνται το θάνατο περισσότερο απ' τον πόνο. Είναι περίεργο που φοβούνται το θάνατο. Η ζωή πονά πολύ περισσότερο απ' ό,τι ο θάνατος. Όταν πεθάνεις, ο πόνος σταματά".
Σίγουρα η Suzon αγαπούσε τη ζωή και όπως έχει γράψει ο αγαπημένος της συγγραφέας Émile Zola:
"Si vous me demandez ce que je suis venu faire dans cette vie, je vous dirai: je suis venu vivre à haute voix."
«Αν με ρωτήσεις τι ήρθα να κάνω σε αυτή τη ζωή, θα σου πω: ήρθα για να ζήσω δυνατά!».
Η Suzon έζησε δυνατά, όμως δυστυχώς πλήρωσε με το αίμα της την ελευθερία που τα νιάτα της διεκδικούσαν ...
Suzon, άραγε να ξέρεις πως το σώμα σου θάφτηκε δίπλα σε αυτό του Jim Morrison; Πόσο "τυχερή" είσαι και πόσο άτυχη ταυτόχρονα.
Suzon, κάθε φορά που θα ουρλιάζω από χαρά στις συναυλίες, θα το κάνω και για σένα κι αυτό γιατί όπως έλεγε ο Morrison:
"The future is uncertain and the end is always near..."
"No one here gets out alive..."
Rest In Peace Suzon ... À bientôt!
Για το RockOverdose,
Βιβή Ζαπαντιώτου
Comments
