Το Ceremony είναι αν θυμάμαι καλά το πρώτο cd που αγόρασα, πέραν της σημειολογικής αυτής αναφοράς είναι και ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους, όχι επειδή τον θάψανε οι κριτικοί και είμαι γενικά αντισυμβατικό πνεύμα, αλλά επειδή έχει μερικά από τα καλύτερα τραγούδια που γράψανε οι Cult στην καριέρα τους.
To 1991 και ενώ το συγκρότημα έχει καεί από την μεγάλη επιτυχία του Sonic Temple που τους είχε για δύο συναπτά έτη σε παγκόσμια περιοδεία, οι σχέσεις του Ian Astbury και του Billy Duffy δεν είναι οι καλύτερες δυνατές, ο δεύτερος θέλει να συνεχίσουν την εμπορική επιτυχία και να μπουν μια και καλή στο πάνθεον των μεγάλων, ενώ ο δεύτερος ως καλλιτέχνης και περισσότερο φιλόσοφος δεν αντέχει το γεγονός ότι η μπάντα πάει να γίνει pop metal και ο ίδιος sex symbol και ένα προϊόν προς μαζική κατανάλωση.
Έτσι ενώ το Sonic Temple είναι ο δίσκος του Duffy υπάρχει μια συμφωνία κυρίων το Ceremony να είναι πιο κοντά στα θέλω του Astbury, από το εξώφυλλο που αν και καταπληκτικό τους στοίχισε πολλά λεφτά στα δικαστήρια μετά από καταγγελίες των γονέων του μικρού ινδιάνου, μέχρι τους τίτλους και στίχους των τραγουδιών, υπάρχει μια βαθύτερη αναζήτηση για φύση, άνθρωπο, φυλές, ινδιάνους, γκρίζα αστικά τοπία και έρωτες με γυναίκες σωτήρες..
Το Ceremony είναι ίσως η πιο πνευματώδης δουλειά των Cult, έχει μοναδικές στιγμές όπως το ελεγειακό White με δυνατούς συμβολισμούς, κυνηγών πάνω στο χιόνι και αγάπης στις φυλές των Ινδιάνων, έχει την σύγκρουση του ανθρώπου του σήμερα που συνθλίβεται από την πόλη, έχει τις απίστευτες συναισθηματικές στιγμές του Indian και του Sweet Salvation που είναι ομολογουμένως δύο από τις καλύτερες μπαλάντες που έγραψε ποτέ το δίδυμο.
Έχει το όραμα ειρήνης, ελευθερίας και προόδου του If, δύο από τα καλύτερα τους single Wild Hearted Son στην λογική του Fire Woman και το φοβερό Heart of Soul, την απόλυτη εισαγωγή του Ceremony και τα γκάζια του Earth Mofo.
O δίσκος δεν πούλησε τα αναμενόμενα, αν και μακράν καλύτερος κατά την άποψή μου από το Sonic Temple, λίγο ο ήχος του grunge που έκανε το hard rock να ακούγεται ξεπερασμένο εκείνη την εποχή, λίγο οι βαθύτεροι στίχοι, λίγο τα singles που ήταν πολύ Ινδιάνικα για το 1991 επίσης..
Στην περιοδεία του Ceremony οι Cult ανακαλύπτουν και παίρνουν μαζί σαν σαπόρτ έναν ελπιδοφόρο μουσικό που αργότερα γίνεται μεγάλος και τρανός, μιλάμε φυσικά για τον Lenny Kravitz.
Μαγεία που συνεχίστηκε στο ανατρεπτικό ομώνυμο album του 1994 το οποίο δεν πούλησε επίσης, μια μπάντα που ακροβατεί από την παράνοια στο μεγαλείο και γράφει ασύλληπτα τραγούδια, αν θέλετε να ακούστε τους Cult στα πιο ποιοτικά τους το Ceremony είναι ένα εξαιρετικό δείγμα, Earth Soul Rock and Roll!
Για το Rock Overdose,
Τσάνταλης Χρήστος
Comments
