Ανταπόκριση: Passengers In Panic, Spektrvm @ Temple, Αθήνα (07/10/2022)

Έχοντας κυκλοφορήσει τον πρώτο τους δίσκο εν μέσω καραντίνας, το 2020, οι Passengers In Panic δεν είχαν την ευκαιρία να χαρούν την προώθηση της δουλειάς τους, όπως τους έπρεπε, από την αρχή. Όμως ποτέ δεν είναι αργά για να μοιραστείς με τον κόσμο κάτι που αξίζει κι έτσι φέτος η μπάντα ανασυντάχθηκε και πάτησε δυναμικά πάνω στη σκηνή, αποδεικνύοντας ότι είναι ένα από τα εγχώρια σχήματα που αξίζει να δεις μια και δύο και τρεις φορές.

 

 

Χθες (Παρασκευή 7 Οκτωβρίου) πραγματοποίησαν τη δεύτερη Αθηναϊκή τους εμφάνιση στο Temple για φέτος, με μια πολύ καλή προσέλευση κόσμου που ήρθε να απολαύσει τη γεμάτη ενδιαφέροντα στοιχεία και κοινωνικά μηνύματα μουσική τους. Τη βραδιά άνοιξαν οι Spektrvm κατά τις 21:45, οι οποίοι είχαν στη διάθεσή τους περίπου 40-45 λεπτά για να ζεστάνουν το κοινό. Ίσως για κάποιους μας η προσθήκη αυτή ήταν αχρείαστη, μιας και η μπάντα δεν πλησιάζει το πολύ ιδιαίτερο στυλ των Passengers In Panic, ούτε ο ήχος τους ήταν ιδανικός, αλλά είχαν όρεξη να παίξουν και αυτό φάνηκε να αρέσει σε γενικές γραμμές.

 

 

Στη συνέχεια, τη σκηνή πήραν οι hosts της βραδιάς, Passengers In Panic, οι οποίοι φαινόταν περιχαρείς που βρισκόταν εκεί, γεμάτοι θετική ενέργεια και δεμένοι μεταξύ τους, ένα πολύ ωραίο σύνολο. Παρά το γεγονός ότι αντιμετώπισαν κάποια τεχνικά θεματάκια, η καλή τους διάθεση δε φάνηκε να επηρεάζεται, το αντιμετώπισαν με χιούμορ και η τραγουδίστρια της μπάντας φρόντισε να αξιοποιήσει τον χρόνο μέχρι να διορθωθούν τα θέματα, για να επικοινωνήσει περισσότερο με το κοινό. 

 

 

Το setlist τους περιείχε αγαπημένα τραγούδια από τον πρώτο τους δίσκο, το “Passengers In Panic”, αλλά και δύο νέα τραγούδια, των οποίων τα ονόματα μπορεί να μην είναι ακόμα set in stone, αλλά τουλάχιστον είχαμε τη χαρά να τα ακούσουμε πριν την κυκλοφορία τους και έτσι να πάρουμε μια πρώτη ιδέα για τον επόμενο δίσκο τους. Αν κρίνω από αυτά τα δύο πρώτα τραγούδια, έχουμε να περιμένουμε μεγάλα πράγματα από την επόμενη δουλειά τους. Οψόμεθα, ας μην προτρέχουμε χωρίς οι άνθρωποι να έχουν ανακοινώσει κάτι.

 

 

Για την παρουσίαση αυτών των δύο τραγουδιών, η μπάντα δε βασίστηκε σε προηχογραφημένα μέρη για τα folk στοιχεία, που στη δική τους μουσική έχουν βασικό ρόλο. Αντιθέτως, προσκάλεσαν στη σκηνή έναν special guest, τον παπα-Γιάννη, ο οποίος ανέλαβε να παίξει σαξόφωνο, αλλά και ασκομαντούρα (ή γκάιντα;; δε θα προσποιηθώ ότι έχω καλή γνώση των παραδοσιακών μουσικών οργάνων). Σε κάθε περίπτωση, η έκπληξη ήταν πολύ ευχάριστη και το κοινό καταχειροκρότησε τον ταλαντούχο καλεσμένο της μπάντας, που ήρθε για να βοηθήσει να απολαύσουμε αυτά τα νέα τραγούδια, όπως πρέπει.

 

 

Αίσθηση προκάλεσαν και τα βίντεο που παιζόταν στην οθόνη πίσω από τους Passengers In Panic σε κάποια κομμάτια. Το ήδη συναισθηματικά φορτισμένο “Leap Of Faith”, εκτός από την απαγγελία ονομάτων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους άδικα σε περιστατικά βίας, στο live απέκτησε και το extra στοιχείο των προσώπων αυτών στην οθόνη, να περνούν καθώς έπαιζε το τραγούδι. Εκεί η αλήθεια είναι πως ανατρίχιαζες λίγο, δεν ήταν δυνατόν να μη νιώσεις το βάρος από αυτό που ακούς και βλέπεις.

 

 

Προς το τέλος της βραδιάς τα πράγματα έγιναν κάπως πιο “ελαφρά”, με αποκορύφωμα να έρχεται τούρτα - έκπληξη για τα γενέθλια του μπασίστα, Λευτέρη Χρήστου, στον οποίο όλοι ευχηθήκαμε χρόνια πολλά. Μετά τη λήξη του προγραμματισμένου setlist, οι Passengers In Panic έκλεισαν την εμφάνισή τους με ένα cover του “Paranoid” των Black Sabbath και κάνοντας τον αντίστοιχο χαμό κάτω, στο κοινό.

 

 

Στο σημείο αυτό, θέλω απλά να παρατηρήσω ότι η μουσική των Passengers In Panic δεν είναι “εύκολο” να αποδοθεί σε live εμφάνιση. Ίσως εκείνοι το κάνουν να φαίνεται εύκολο, γιατί είναι καλοί παίχτες και κάνουν καλό σύνολο μεταξύ τους, αλλά στην ουσία έχουμε ένα μίγμα από metal, prog, αλλά και παραδοσιακά στοιχεία, με ένα περιεχόμενο στίχων όχι και τόσο ανάλαφρο. Και παρόλα αυτά καταφέρνουν να ξεσηκώσουν το κοινό και να μεταδώσουν την καλή τους διάθεση, κάτι που θεωρώ αξιοθαύμαστο. Έχουν μια ενέργεια που σε κερδίζει και πιστεύω ότι αξίζει να τους δεις και παραπάνω από μια φορά.

 

Για το Rock Overdose,

Δάφνη Γεωργαδάκη

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)

 

 

Comments